به گزارش خانه خشتی، مسعود ده نمکی در تازه ترین اثر سینمایی خود و در ادامه ساخت فیلم «رسوایی۱»، با رویکردی اجتماعی و با هدف تذکر و تنبه به مخاطبین خود که اکثر آن ها را عموم مردم از مرفه و غیر مرفه تشکیل می دهند، به ساخت «رسوایی۲» اقدام کرده و قصد تلنگر به جامعه ای را دارد که اگر جرائم و آسیب های اجتماعی در آن افزایش یابد، باید منتظر عذاب الهی باشد.
قصه فصل دوم «رسوایی» از رهایی جوان تبهکار در پای چوبه دار آغاز می شود و با تکاپوی مردم و مسئولین برای رهایی از طنابی که خودشان به گردن آویخته اند، ادامه می یابد.
حاج یوسف داستان که در فصل اول، از دام تهمت های ناروای مردم امانش بریده شده بود، این بار شهری فرضی را که به خیال کارگردان تخیلی هم هست، تکان می دهد.
ده نمکی در «رسوایی۲» گریز کوتاهی به دنیای سیاست زده و به طور مستقیم یا غیر مستقیم دعواهای چپ و راست را به بازی گرفته است؛
دردسرهای حاج یوسف زاهد پیشه با آن خنده های ریز و دستار سفید و کمر خمیده اش که با بازی زیبای اکبر عبدی عجین شده است، با ورود خبرنگار سمج دو چندان می شود و به زعم مسئولین شهر، رسوایی به بار می آورد.
استفاده کارگردان از شعارهایی که بر در و دیوار پایین شهر و محله حاج یوسف نقش بسته است و توجه وی به تصاویر امام خمینی (ره) و رهبر فرزانه انقلاب در منزل قدیمی روحانیِ نقش اول قصه نیز ستودنی ست.
ده نمکی در ۸۹ دقیقه امر به معروف به عنوان واجب فراموش شده را سوژه داستان خود کرده و لذت عفو و بخشش را به زیبایی به تصویر کشیده و مثل همیشه تفاوت ریش و ریشه را به خوبی نشان داده است و تا پایان قصه به موضوعاتی چون نیکی به پدر و مادر، کودکان کار، آسیب های اجتماعی مورد توجه زنان و دختران، وضعیت نامناسب پوشش در معابر و … اشاره می کند.
رسانه ها در «رسوایی۲» به کمک نویسنده آمده و شبکه های اجتماعی موبایلی نیز به طور ویژه بخش هایی از فیلم را به خود اختصاص داده اند؛
ضعف روابط عمومی ها در دستگاه های دولتی به طور ظریف در دیالوگ های شخصیت های فیلم نهفته است و ده نمکی مانند سایر آثارش پای خود را در کفش مسئولین کرده است و به حمایت از مردم اصرار می ورزد.
او که در سه گانه «اخراجی ها» موفق بود و به فروش بسیار خوبی هم دست یافت، اکنون «رسوایی ۲» را از نیمه دوم اردیبشهت وارد اکران عمومی کرده و تابحال با فروش میلیاردی رکورددار است.
باورهای دینی و مذهبی جماعت ایرانی در اثر «رسوایی۲» از اولویت های سازنده فیلم است که در دقایق پایانی به خوبی با ترکیب صدا و تصویر درون هر بیننده ای زلزله به پا می کند و یادآور می شود که تا وقتی پرچم اباعبدالله بالای سر ملت مسلمان ایران باشد و همه تحت لوای پرچم امام حسین (ع) باشند، از هر گونه بلا در امان خواهند بود.
ساعت هشت چهارشنبه دَم گوش همه ما کمین کرده است، اگر به خودمان تکانی ندهیم، خدا تکانمان می دهد؛ همه ما مجرمیم، فقط دستگیر نشده ایم! جسم و جانتان از عذاب الهی دور باد.
به قلم بهناز شریفی