کارگرانی که همچنان با عوارض آرسن دست وپا می زنند و وعده ی توخالی استخدام از سوی مسئولین

به گزارش خانه خشتی، در تاریخ ۲۷ خرداد سال ۱۳۹۳ به دلیل احتمالی عدم توازن در مواد کاتالیزگر پالایش و پخش گاز سمی آرسن در محیط پالایشگاه مجتمع مس سرچشمه تعدادی از کارگران مشغول به کار در محیط آلوده، با استنشاق گاز سمی آرسن دچار مسمومیت شدند.
ورود گاز سمی آرسن در فضای محیط کار به مدت ۴ روز ادامه داشته است تا اینکه علائم بالینی در افراد مسموم به این گاز مشاهده شده و با حضور مسولان ایمنی، کار در محیط پالایشگاه متوقف شده و تمامی پرسنل مشغول در قسمت پالایشگاه برای آزمایش به درمانگاه حکیم مجتمع مس اعزام می شوند و بنا به گفته ها ۲۵ نفر از کارکنان واحد پالایشگاه به یزد اعزام شدند و تعدادی هم در بیمارستان رفسنجان مداوا شدند .
این درحالی است که جمعی از مسئولین رفسنجان بطور قاطع این موضوع را مسمومیت غذایی عنوان کردند و بر طبق شنیده ها حتی مدیر عامل شرکت مس کرمان نیز بیان کرده بود تمامی مسائل و علت ها بررسی شده و مشکل برطرف گردیده است.
آنچه به نظر می رسد و با مصاحبه ای که با تعدادی از کارگران حادثه دیده صورت گرفته است برخی از این کارگران مداوا شدند و برخی هنوز دوره درمان را طی می کنند و بنا به گفته این کارگران اثرات این گاز بنا به تشخیص پزشک ممکن است در دراز مدت در افراد بماند برای شفاف شدن این موضوع به سراغ چند تن از این کارگران رفتیم از نزدیک جویای حال آنها شدیم ؛و در ادامه با مدیر ایمنی و بهداشت مس کرمان گفت گویی داشتیم ؛
آقای ت در مورد این حادثه می گوید :۲۷ خرداد سال ۱۳۹۳ بر اثر غفلت مدیران پالایشگاه و نداشتن مرسولات آلمانی باعث شد گاز سمی و خطرناک ارسنیک پخش شود و در اثر این حادثه حدود ۳۰ نفر از کارکنان بیمار و به یزد اعزام شدند ، تعدادی از کارگران بعد از ترخیص از بیمارستان گودرز یزد به سر کار برگشتند .مدت دو سال است که تحت مداوای چند پزشک در تهران هستم که انواع آزمایشات و نمونه برداری از عضله و…انجام داده اند هیچ گونه درمانی نتوانستند پیدا کنند .
وی می گوید :توقع من از مسئولین این است که پیگیری مداوای کارکنان از ایمنی و بهداشت و معرفی به پزشکان متخصص در سراسر ایران و جهان جهت مداوا و برگرداندن سلامتی مان و همچنین پرداخت هزینه های درمان و حفظ موقعیت شغلی .
در مدت این دو سال فقط هزینه های رفت و برگشت و اسکان تهران پرداخت شده است و هیچ مبلغ دیگری اعم از دیه و.. پرداخت نشده است .
آقای و.ع مسمویت خود را اینچنین بیان می کند :در تاریخ ۲۷ خرداد ۹۳ در اثر مسمومیت با گاز آرسین در بیمارستان گودرز یزد به مدت ۲۱ روز بستری شدم . کلیه، کبد و عضلات پاهایم درگیرشدند .در طول مدت بستری، کلیه و کبدم دوباره بهبود یافتند. در طول بستری تنها کسی که از ما عیادت کردند مهندس میرزایی معاونت مالی اداری شرکت مس بودند واز همان روزهای اول وعده هاشون شروع شد یکی از وعده های توخالیشان رسمی کردن نیروهای حادثه دیده بود ولی هیچ کدام از وعده هایشان عملی نشده و نکردند.
حتی الان حاضر نیستند که به مشکل ما رسیدگی کنند وقتی هم مراجعه می کنیم می گویند از طریق بهداشت و صنعت اقدام کنید بعد از گذشت دو سال هنوز با سرگیجه ، بی حالی و جدیدا چشماهم درگیر این اثرات شدند که با هزینه شخصی درمان می کنم وقتی مراجعه می کنم می گویند مشکل چشم شما ربطی به مسمومیت گذشته ندارد!
وی در ادامه می گوید :از زمان ترخیص از بیمارستان کوچکترین حمایتی از طریق شرکت نشدم بنا به گفته پزشکان احتمال دامن گیر شدن عوارض این گاز در آینده ای نه چندان دور وجود دارد .
به سراغ یکی دیگر از حادثه دیدگان این پالایشگاه می رویم ؛وی ابتدا در جریان این مسمویت نبوده به گفته وی ۲۵ خرداد ۹۳ موقع برگشت از کار به منزل متوجه دفع خون از کلیه هاش می شود بعد از آزمایش به بیمارستان گودرز انتقال می یابد و تحت مداوا قرار می گیرد .
وی شرح وضعیت خود را اینچنین بیان می کند : در اثر این حادثه ؛کلیه ،کبد و ریه ام دچار مشکل شد ،تنها عضویی که ۲۰ روز درگیر بود کلیه ام بود و ۲۱ روز تحت درمان بودم.
مجتمع مس با تعرفه آزاد ترخیص می کردند از زمانیکه ترخیص شدیم بیماری کلیه ها کبدم مشکلی ندارند تنها چیز که من را ازار می دهد ضعف عضلانی و چشم سمت چپم مشکل پیدا کرده است که مسئولین می گویند این مشکل ربطی به سم ندارد .
تنها مدیر ارشدی که از شرکت به عیادت ما امد مهندس میزرایی بودند یکی از درخواستهای ما رسمی شدن نیرویهای حادثه دیده بود ولی از آن موقع تا حالا هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است!
فقط تنها قراردادی با شرکت بستیم که آن قرارداد هم سه ماه می باشد هزینه های پزشکی توسط بیمه تکمیلی پرداخت می شود تنها کاری که برای درمان صورت گرفته اخذ هتل و با هزینه های پرواز می باشد و هیچ هزینه درمانی برای ما صورت نگرفته است .
آقای ی . ز در مورد وضعیت خود می گوید :در خانه بودم که بیحالی شدیدی به من دست داد وقتی به پزشک مراجعه کردم پزشک احتمال عفونت روده را تشخیص داد ولی فردای آنروز بعد از آزمایش مشخص شد کبد ،کلیه و ریه هام از کار افتاده است .
بعد به مدت یک هفته در بیمارستان یزد بودم دو تا سه بار دیالیز شدم بعد ازاین به مدت ۲۰ روز در بیمارستان تهران بستری شدم در این مدت کلیه هام کار نمی کرد فقط دیالیز می شدم .
با نمونه برداری از کلیه ها ،کراتین خون پایین امد و کلیه هام دوباره به کار افتاد .
ولی در حال حاضر دراثر این گاز ،حساسیت در بدنم ایجادشده است که به طوریکه با هر عمل یا کاری کلیه هام واکنش نشان می دهند و مشکل کلیوی دارم .در خصوص هزینه ها تا یک ماه حمایت می شدیم ولی الان دیگه حمایتی نمی شود .
آقای م که به مدت ۳۹ روز در بیمارستان گودرز یزد بستری بوده است به گفته وی اگر در یک بیمارستان پیشرفته و مجهز بستری می شده شاید الان چنین مشکلاتی برایش به وجود نمی آمد .
وی وضعیت شرح حال خودش را اینچنین بیان می کند :
در اثر حادثه پالایشگاه مس سرچشمه ،به مدت ۳۹ روز در یکی از بیمارستانهای سطح پایین یزد گودرز یزد بستری شدم هیچ کاری برایم نتوانستند انجام دهند و سم آرسنیک را از بدنم دفع کنند اگر شاید در آن زمان در بیمارستان مجهز و پیشرفته ای بستری می شدم خیلی وقت پیش درمان پیدا می کردم !
شرکت به خاطر فاش نشدن این مشکل ما را به بدترین بیمارستان منتقل کردند بعداز این مدت که نتوانستند برایمان کاری انجام دهند ما را به تهران منتقل کردند و به مدت ۱۰ روز در بیمارستان عرفان بستری بودم سه مرتبه از عضله من نمونه برداری کردند ولی نتوانستند کاری برای من انجام دهند .
وی می افزاید :همش می گفتند این مشکل مال آرسنیک نیست اگر به قول انها من این مشکل را از قبل داشتم چه جوری راه می رفتم ! یا از راه پله و سربالایی بالا میرفتم !چه جوری خدمت سربازی را گذراندم!تا تاریخ ۵ اسفند ۹۴ ،هیچ کاری برایم نشد و هر روز مشکلم بیشتر می شد .
قبل از این هم ۱۹ تیرماه ۹۴ به مدت ۵ روز در بیمارستان رفسنجان بستری شدم به خاطر آن حادثه ، ولی هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و هر روز پاهایم بدتر می شود.
چند نمونه داروی را به من تزریق کردند ما مثل موش آزمایشگاهی بودیم یا دارو یا نمونه برداری می کردم ولی عملا هیچ کاری صورت نمی گرفت.
الان هم از بیمه خودم برای درمان خودم استفاده می کنم مثل قبل جوابگو نیستند ویک سری هزینه ها را باید خودم حساب کنم من دو تا پاهایم را از دست دادم درست نمی توانم راه بروم به زمین می خورم و از راه پله نمی توانم بالا بروم شرکت قول رسیدگی داد ولی هیچ خبری نیست .
شرکت قرار بود ما رو استخدام رسمی کنند نه تنها اقدام صورت نگرفت حتی هیچ کمک مالی در این زمینه به ما نشده است به خاطر سهل انگاری مسئولین دچار نقص عضو شدم هیچ کس رسیدگی نمی کند .
آقای دکتر ضیایی و دکتر معتمد اصلا هوای حادثه دیده ها رو ندارند و همیشه سعی در کم کردن امکانات بیماران رادارند من از مهندس مراد علیزاده و مهندس حسین نظری هیچ گله ای ندارم چون یک سری دستوارت دادند تنها خواهشی دارم این است که بابت مریضی من اگر می توانند صحبت شود برای درمان اگر در ایران نمی شود برای خارج از کشور بفرستند. بابت دیه ،بابت استخدام رسمی برای حرفهایم مدرک دارم و دکتر شهریار نفیسی متخصص مغزاعصاب تشخیص دادند که مشکل پاهای من به خاطر گاز آرسنیک روزبه روز بدتر می شود اگر این جور پیش رود سال دیگه باید با ویلچر راه بروم .
آقای الف یکی از دیگر کارگران پالایشگاه در خصوص وضعیت خود می گوید :در تاریخ ۲۷ خرداد در شیفت عصرکاری بودم که ما رو جهت انجام آزمایشگاه به بیمارستان رفسنجان منتقل کردند و بعد به مدت۴روز در بیمارستان یزد بستری بودم و بعد از انجا بهبود نسبی پیدا کردم و استعلاجی به مدت ۷ روز به من دادند بعد از این مدت به کار برگشتم ولی در حین کار متوجه شدم که حالم خوب نیست دوباره آزمایش دادم و تحت درمان قرار گرفتم .
الان بعد از دو سال ازاین موضوع کبدم مشکل دارد احساس ضعف عضلانی در ماهیچه ها دارم بطوریکه مسافتی راه می روم دچار ضعف عضلانی می شوم .
کمک ، حمایت و مساعده ای نداشتم به خاطر این بیماری از مدیریت خود واحد پالایشگاه توقع داشتیم که نسبت به مشکلات این قشر که به صورت ناخود اگاه دچار این حادثه شدند بیشتر رسیدگی کنند . توقع داریم اگر درامدی که میخواهیم بپردازیم از طریق بیمه مسئولیت باشد نه بیمه حادثه !این شرکت مسئول نیروهای کارگران خود است !اینکه ما بیش از ۴ سال در این مجموعه نیستیم چطوری با یک حادثه که در اثر سهل انگاری باشد ما باید یک عمر با این مشکل و اثرات این مشکل بسازیم !
وی می گوید :ما قبل از این حادثه ۸ ساعت در این مجموعه کار می کردیم خستگی برامون معنا نداشت ولی از زمانیکه این حادثه اتفاق افتاد یک ساعت نمی توانیم کاری انجام دهیم !
وقتی مردان سیاستمدار ما در سازمان ملل طرفدار حقوق بشر هستند نباید حقوق بشر ملت خود را رعایت کنند !
ما الان به مانند مجروح شیمیایی هستیم ظاهرا شاید مشکلی نداشته باشیم ولی همین اندک مشکلاتی که داریم و اثراتی که در دراز مدت این گاز بر ما دارد نباید در مورد ما فکر برداشته شود ؟
محمد امین زاده مدیر ایمنی و بهداشت مس کرمان در خصوص قول و وعده های رسمی شدن کارگران حادثه دیده اظهار داشت :ما در خصوص رسمی کردن کارگران حادثه پالایشگاه هیچ قول و وعده ای ندادیم چراکه ما اصلا اجازه رسمی کردن کارگران را نداریم و قول و وعده در خصوص تغییر وضعیت کارگران به صورت قراردادی بوده است که این وعده عملی شده است .
وی افزود :در خصوص مسمومیت با گاز آرسن پزشکان تشخیص دادند که در صورت برگشت گاز استنشاقی فرد می تواند به زندگی طبیعی خود برگردد و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد .
امین زاده تصریح کرد :در بین کارگران حادثه دیده ۲ نفر وجود دارند که هنوز دوره درمان خود را در تهران سپری می کنند و ما تمام هزینه های رفت و برگشت ، اقامت و داروهای شان را تقبل کردیم .
وی در خصوص سوال اثرات گاز ارسن در افراد که ممکن است اینده در افراد بروز کند و تمهیدات شرکت مس برای این افراد چیست اظهار داشت :هیچ پزشکی به طور قطعی نمی تواند بگوید که علائمی که در اینده شاید به سراغ این افراد بیاید به خاطر استنشاق گاز ارسن بوده است چراکه احتمالا یک بیماری زمینه ای در افراد وجود داشته ،شاید این اثرات خودشان را نشان بدهند .
وی افزود :با این وجود ما تمام هزینه های دارویی و درمانی این افراد را تقبل کردیم و انها تحت درمان می باشند .
امین زاده تصریح کرد : در خصوص سوال اینکه ایا امکان مداوای کارگرانی که هنوز سلامتی شان حاصل نشده است در خارج از کشور وجود دارد اظهار داشت :از انجائیکه هیچ مشکل خاصی در این زمینه وجود ندارد و افراد می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهند و امکانات در ایران هم جوابگوی درمان می باشد لذا هیچ ضرورتی ایجاب نمی کند برای مداوا به خارج از کشور فرستاده شوند .
وی در پایان از همکاران در سایت خانه خشتی تشکر کرد که مصاحبه ای در خصوص روشن شدن اذهان و شفافیت ترتیب اثر داده شده است .