بر اساس تصریح قرآن کریم، پیامبران الهی نظیر حضرت نوح و حضرت شعیب«علیهماالسّلام»، به پیروان خود وعده میدادند که در صورت مراعات تقوا، از نعمتهای فراوان، من جمله فرزندان صالح و بابرکت و باران رحمت الهی برخوردار میشوید.
اگر گناه در اجتماع نباشد، توسّلها، دعاها و مناجات و راز و نیاز با خدا، به زندگی، اولاد و اموال آدمیان برکت میبخشد و ضمن بهرهمندی از یک زندگی سالم و عاری از غم، غصه، اضطراب و نگرانی، گرفتاریها و مشکلات آنان از راهی که گمان نمیبرند، برطرف میشود و رزق مادی و معنوی برخوردار میگردند.
در روایات میخوانیم: وقتی بیعفّتی، بیغیرتی و زنا در جامعه زیاد شد، سکته و مرگ ناگهانی و دردهای ناعلاجی مثل ایدز و سرطان، در آن جامعه زیاد میشود. وقتی از ابّهت حیا، عفّت، غیرت و عصمت در جامعه کاسته شود و در مقابل، قبح بیعفّتی و بیغیرتی از بین برود، آنگاه توسّلها تأثیر ندارد و بی برکتی، گرانی، فقر، فلاکت و احتیاج، جامعه را میگیرد. هر کس از خدا پروا کند، [خدا] براى او راه بیرونشدنى قرار مىدهد. از جایی که گمانش را ندارد روزی اش می دهد .
زندگی سالم، رفاهی، بانشاط و با امنیت کامل، در پرتو رعایت تقوا نصیب افراد و جوامع انسانی میشود. به عبارت دیگر، اگر جامعهای متّقی شد، برکت از آسمان و زمین برای آن جامعه نازل میشود و خشکسالی، فقر فردی، فقر اجتماعی و نگرانیهای گوناگون در آن جامعه یافت نمیشود.به امید روزی که دعاهایمان مستجاب شود.
حیدر معصومی ریسه