به گزارش خانه خشتی ، حاج علیمحمد صاحب الزمانی متولی و خادم مسجد و حسینیه ابوالفضل العباس علیه السلام ( دارالشفای ابوالفضل العباس شهرک فرهنگیان رفسنجان در مصاحبه با پایگاه حفظ حیا و عفت مادر ارجمند بی بی ام فروه سلام الله علیها گفتند: در اولین سال ازدواجمان سال ۱۳۵۵ شمسی به اتفاق خانواده همسر و جمعی از دوستان برای اولین بار جهت زیارت به سمت امامزاده سلطان سیدجلال الدین اشرف شرفیاب شدیم. در مسیر جاده از سه راه ورودی شمس آباد نوق تا سمت امامزاده سیدجلال الدین اشرف جاده ای خاکی و ماسه بادی وجود داشت. قسمتی از جاده خاکی از آخر روستای شمس آباد به سمت امامزاده تپه ای از ماسه بادی را فرا گرفته بود. که اکثرا با پای پیاده یا با ماشین چیپ یا تراکتور تردد میکردند . و اطراف امامزاده تپه های ماسه بادی فروانی وجود داشت. بعد از طی نمودن تپه های ماسه بادی ساختمان امامزاده مشخص گردید. وقتی به امامزاده رسیدیم محوطه امامزاده با دیوارهای از جنس گل که به آن چینه می گفتند حصار کشی شده بود. ساختمان شامل یک گنبد کوچک و یک مسجد و چند تا اتاق کوچک بود که وسط صحن چاه آب بود . بر اثر نداشتن پوشش گیاهی اطراف دیوارها را ماسه بادی فرا گرفته بود حتی به داخل صحن و اتاقها سرایت کرده بود. ضریح امامزاده چوبی و یک سنگ سفیدی بنام سنگ حاجت میگفتند که بر روی میزی گذاشته بودند. اگرکسی حاجتی داشته نیت میکرد اگر امکان براورده شدن حاجتش را بود شخص حاجتمند می توانست سنگ را بلند کند و اگر ادای حاجت به صلاحش نبود قادر به بلند کردن سنگ ازجا نبود ولو آن شخص پهلوان و قوی باشد. پیرمردی با اخلاص به نام آقاملا محمد قرآن خوان از اهالی شمس آباد در مسجد و صحن امامزاده با صدای دلنشینش مشغول قرائت قرآن بود.سالها صوت دلنشینش در گوشم نجوا میکند.
به دوستان گفتیم بیاید امروز مسجد را تمیز کنیم و صحن امامزاده را از ماسه بادی پاک کنیم . همگی بسیج شدیم اتاقها و مسجد و حرم امامزاده را تمیز کردیم صحن را جاروب و آب پاشی نمودیم و تمام ظرفها و دیگها را شستیم. و بعد از اقامه نماز به اتفاق آقاملامحمد نهار را صرف نمودیم. بعد از صرف نهار ماشین پیکانی که حامل سه مرد و یک زن بی حجاب که به قصد گردشگری و تفریح در تپه های ماسه بادی آمده بودند کنار امامزاده توقف کرد. وقتی زن بی حجاب میخواست داخل صحن شود. آقاملامحمد قرآن خوان به آن زن گفت :خانم با چادر داخل حرم بروید . بدون چادر حق نداری بروید اگر بروید از این امامزاده نمی توانید خارج شوید. او نه تنها قبول نکرد حتی سخنان آقا ملا محمد را به تمسخر گرفت.
آن زن بدون اینکه چادر و رو سری را سر کند داخل حرم شد و با حالت تمسخر سر خود را تکان میداد.
موقع رفتن خانم آقاملا محمد به خانم گفت: از آقا معذرت بخواه اگر معذرت نخواهی امروز نمی توانی از اینجا حرکت نمایی. آن زن و سه مرد قهقه کنان به ملا میخندیدند ملا محمد گفتند اگر میخواهید بخندید خنده کنید ولی به گرفتاریهای که برایتان پیش میآید هم باید خنده کرد. وقتی کنار ماشین رسیدند و قصد حرکت داشتند ماشین پنچر گردید. آقاملامحمد گفت تا از آقا معذرت خواهی نکنی از اینجا قادر به حرکت نخواهی بود آن زن قبول نکرد و گفت: من به حجاب و زیارت و این چیزها معتقد نیستم ما برای تفریح آمدیم نه زیارت. آنها لاستیک ماشینشان را عوض کردند و قصد حرکت داشتند که لاستیک دیگرش پنجر شد. دو نفر آن از آنها لاستیک را برداشتند پیاده رفتند و در روستاهای اطراف پنچر گیری کردند و برگشتند و چرخ را عوض کردند ماشین گیر افتاد . هر کار کردند نتوانست یک متر حرکت کنند . از من خواستند که با جیپ کمکشان کنم و ماشینشان را بکشم آ قاملا محمد به من گفت کمک شما فایده ای برایشان ندارد. من قصد امتحان داشتم ماشین را روشن کردم با طناب میخواستم بکشم طنابها پاره شد. خانم گفت بیایی با کمک همدیگر ماشین را هل دهید ناگهان ماشین خاموش گردید هرچه اسارت زدند فایده نداشت. من به خانم گفتم بیا چادر بپوش و به زیارت برو و از آقا معذرت بخواه او قبول نکرد. من شرط کردم و گفتم خانم بیا به حرف من گوش کن تو برو چادر سرت کن و به زیارت آقا برو . اگر ماشین روشن شد و رفتی به عهدت پایدار باش و حجاب را رعایت کن و اگر ماشینتان روشن نشد من ماشین چیپ رابه شما می بخشم. او چاره ای ندید و قبول کرد و چادری از ما قرض گرفت و داخل حرم شد و توبه نمود من هم دعا کردم که آقا سیدجلال الدین او را هدایت نماید. در هنگام برگشت آ قاملا محمد گفت بروید سوار ماشین شوید و به عهدتان هم پایبند باشید با چشم خودم دیدم وقتی که آنها سوار ماشین شدند با اولین اسارت ماشین روشن و آنهاحرکت کردند بدون اینکه گیر بیافتد به حرکت خود ادامه دادند و آن زن گفت به احترام آقا برای همیشه حجابم را رعایت میکنم. و با پارچه موهای خود را پوشاند.