“دغدغه‌های فرهنگی”، از آن دست کتاب‌هایی‌ست که باید خواندشان. باید زیر برخی خطوطشان خط کشید. باید نشست و در مورد برخی تکه‌هایشان مدت‌ها فکر کرد و تأمل کرد و گفت‌وگو کرد. باید از برخی نکاتشان سوی مقصد را یافت و از قِبل برخی تذکرات، به جست‌وجوی راه مقصد برخاست. از آن دست کتاب‌هایی‌ست که باید در فهرست «کتاب‌های قابل هدیه‌دادن به دیگران» قرار دادشان. “دغدغه‌های فرهنگی”، این‌چنین کتابی است.
به گزارش “خانه خشتی” به نقل از «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برای یک کتاب موفقیت بالایی است که هم به دست اهلش برسد و هم از آن به عنوان یک کتاب خوب و به درد بخور یاد شود و هم آن‌چنان جالب
باشد که به صورت روزمره هم به آن استناد شود.
از میان این تیپ کتاب‌ها «دغدغه‌های فرهنگی» از آن دست کتاب‌هاست. یعنی هم خوب نوشته شده است و هم خیلی‌هایی که کف ِ میدان فرهنگ ایستاده‌اند آن را خوانده‌اند و هم اثرگذار بوده است و به آن ارجاع می‌شود.
“دغدغه‌های فرهنگی” شرح مزجی یکی از بیانات محوری آیت الله خامنه‌ای در سال ۱۳۷۳ است. شرح مزجی را طلبه‌ها خوب بلدند. یعنی ترکیب کردن شرح و متن به گونه‌ای که به صورت متن واحد درآید. و حالا چه شرحی بهتر از اینکه با سخنان ِ همان نویسنده سخنان تشریح شود و توضیح داده شود؟ و این کاری است سترگ که موسسه جهادی (مرکز صهبا) از عهده آن به خوبی بر آمده است.
سخنرانی انتخاب‌شده در این کتاب یکی از مهم‌ترین سخنان مقام معظم رهبری درباره هنر است که به صورت موشکافانه‌ای مسائل فرهنگی کشور را با مسؤولین وقت فرهنگی در میان نهادند. شاید یکی از تکان‌دهنده‌ترین بخش‌های این سخنرانی، جمله‌ای از رهبر انقلاب اسلامی باشد که در آن فرمودند:«… تیغِ انقلاب، در هیچ جبهه‌اى کُندتر از جبهه‌ى روشنفکرى و هنر نبود!»
و همین سخن است که تمامی دلسوزان انقلاب را به خود آورد تا به این بیاندیشند که در طی این سی و اندی سال پس از انقلاب تا چه حد در عرصه فرهنگ این کشور انقلاب به وجود آمده است.
عناوین این کتاب در نه فصل تدوین شده است که عبارتند از «طرح دغدغه»، «منشأ انقلاب اسلامی»، «فرهنگ و هنر ایران و انقلاب»، «جریان روشنفکری بیمار»، «جریان روشنفکری و انقلاب»، «تهدیدات درونی»، «تهدیدات و تهاجمات بیرونی»، «توقع انقلاب از جبهه فرهنگی» و «استنتاج» .
لینک حذف شد