رهبر معظم انقلاب: باطن فرهنگ غرب، سبک زندگی مادی شهوت‌آلود و گناه‌آفرین است که موجب فروپاشی خانواده‌ها و بحران‌های عمیق در جوامع غربی شده است. سیاستمداران غربی با سوءاستفاده گسترده غرب از سینما به دنبال ترویج سبک زندگی غرب در جوامع دیگر هستند و با شناسایی نقاط ضعف ملتهای مسلمان و راه‌های تسلط بر آنها، ساخت فیلم‌های خاصی را به فیلمسازان سفارش می‌دهند که در این زمینه همه مسئولان و مردم باید از فرهنگ اصیل خود مراقبت کنند.
بجنورد ۲۳/۷/۹۱
۱- بعید است این فرمایش رهبر معظم انقلاب نیازی به تفسیر، توضیح یا توجیه داشته باشد! اشاره صریح ایشان به نسبت میان قدرتهای فاسد غربی، فیلمسازان سفارشی و ترویج گناه و سبک زندگی غربی در آثار سینمایی، تکلیف همه مسئولان و مردم در مراقبت از فرهنگ جامعه، راه را بر هرگونه اهمال و سستی بسته است!
۲- در پی اعتراضات مردم مومن و تعدادی از ائمه محترم جمعه به روند فاسد حاکم بر سینمای ایران و ترویج سبک زندگی شهوانی و ضد خانواده در برخی از فیلمهایی که با مجوز و یاری همه‌جانبه مسئولان فعلی وزارت ارشاد ساخته شده و به نمایش درآمده‌اند، نکته‌ای به شدت خودنمایی می‌کند و آن سکوت معنادار بسیاری از مسئولان و مدعیان اصولگرایی و پایداری بر ارزشهاست!
۳- از طرفی رهبر انقلاب با تذکر خود حجت را بر همه تمام کرده‌اند و از سویی دیگر اکثریت نمایندگان مجلس، مسئولان دولتی و قضایی، خطبا، صاحبان منابر، ائمه جمعه و چهره‌های پرمدعایی که خود را خلاصه دین و سیاست و پایداری و اصولگرایی می‌دانند در برابر موج مخرب حاکم بر سینمایی ایران چنان سکوت کرده و خود را به غفلت یا تغافل زده‌اند که انگار هیچ خبری نیست و شهر در امن و امان است!
۴- آیا غیر از شرب خمر، روابط جنسی ضربدری، اشاعه فحشا و منکرات، تکرار الفاظ رکیک، خیانت زن شوهردار، عادی‌سازی اختلاط با نامحرم، زیر سوال بردن احکام الهی حجاب و قصاص و… دیگر چه باید در سینمای ایران به نمایش درآید تا مدعیان دینداری به خود بیایند و به دستور صریح رهبر انقلاب در مراقبت از فرهنگ جامعه لبیک بگویند؟ آیا دوستان منتظرند که فیلمهایی نظیر فیلم‌های هرزه‌نگار آمریکایی در سینمای ایران ساخته شود تا لب از لب بگشایند؟ آیا می‌توان مطمئن بود که اگر چنین آثاری در سینمای ایران ساخته شود (که با مدیریت فعلی وتداوم آن اصلا دور از انتظار نیست!) آن‌گاه آقایان زحمت کشیده و به منظور نهی از منکر تکانی به خود بدهند؟!
۵- ویژگی اهالی کوفه آن است که در بزنگاه و ضرورت حضور دینداران قلیل می‌شوند چرا که معمولا مدعیان دینداری و عبید دنیا حال و حوصله هزینه دادن برای دین و دفاع از آن را ندارند! در کوفه آنچه فراوان است سلیمان بن صرد خزاعی است! آنهایی که به خود لقب استاد اخلاق و مدافع فرهنگ دینی داده و با این عنوان آرای مردم را در انتخابات جمع کرده و می‌کنند، آنهایی که صاحب منبر و تریبونند و نام و نانشان به فرهنگ دینی گره خورده، آنهایی که خود را آخر اصولگرایی و پایداری بر ارزشها می‌دانند و از ولاالضالین همه ایراد می‌گیرند چرا در لحظه نهی از منکر غیبشان می‌زند؟ چون حضور در صحنه مقابله با فساد و فحشای آشکار در سینمای مملکت نه تنها نام و نان در پی ندارد؛ بلکه نیازمند هزینه کردن آبرو و اعتبار است و ظاهرا کلاس آقایان در صورت ورود به این عرصه پایین خواهد آمد!
۶- و در این میان جالب اینجاست که بعضی با صدای رسا و بلند از فیلم‌های فاسد دفاع کرده و به آن افتخار می‌کنند و در تخریب ناهیان از منکر مسابقه گذارده و روشنفکرتر از روشنفکران می‌شوند!! واقعا کسی که الفبای دین و حیا و اخلاق اسلامی را بداند می‌تواند از نمایش فیلمهایی آکنده از گناه حمایت کند؟ پز روشنفکری تا این حد؟
۷- حضرات آقایان آقاتهرانی،قرائتی، پناهیان، نبویان، طائب و..! ما دین را در پای منابر شما آموخته‌ایم! آیا توقع زیادی است که به ما شاگردانتان نهی از منکر را به صورت عملی بیاموزید! آیا باید در مدت حضور شما بزرگان در عرصه‌هایی هزینه کرد آبرو، اعتبار و محبوبیت برای دین و ارزشهای دینی و لبیک به فرمان رهبر معظم انقلاب را به گور ببریم؟
۸- حساب کشی منحصر به ساکتین فتنه ۸۸ است؟ آیا نباید از ساکتین فتنه‌های فرهنگی حساب‌کشی کرد؟