روحیات امام(ره) در آیت الله مجتبی تهرانی برجسته بود/ ذهن فعال سیاسی آقا مجتبی

به گزارش “خانه خشتی”،حجت الاسلام پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور و از شاگردان قدیمی آیت الله تهرانی با اشاره به ساده زیستی فوق العاده آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، تأکید کرد: ایشان بسیار ساده زیست و به کمترین ها در همه چیز قانع بودند. ایشان ذهن سیاسی فعال و مسلطی داشتند و ما روحیات امام راحل را در ایشان برجسته می دیدیم.حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور و از شاگردان قدیمی آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی در گفتگو با خبرنگار مهر با ابراز تسلیت درگذشت این عالم ربانی، گفت: رحلت آیت الله مجتبی تهرانی ضایعه بزرگی برای عالم تشیع و روحانیت معظم شیعه به شمار می رود.

وی افزود: ایشان عالمی پارسا، زاهد، پرکار، دقیق و فوق العاده متعبد و مقید در روابط و احکام در استنباط و فتوا بودند. ایشان دارای حضور قوی اجتماعی بودند و پس از بازگشت از نجف اشرف به تهران آمدند و به امامت مسجد مشغول شدند و ایشان از جمله علمای صاحب فتوا بودند که منبر را به طور جدی دنبال کردند و طی این مجالس مباحث منظم و محققانه و بسیار مفیدی را برای جوانان و مردم متدین بیان فرمودند.

وی با اشاره به ساده زیستی فوق العاده مرحوم آیت الله تهرانی افزود: ایشان بسیار ساده زیست و به کمترین ها در همه چیز قانع بودند. ایشان ذهن سیاسی فعال و مسلطی داشتند و ما روحیات امام راحل را در ایشان برجسته می دیدیم.

رئیس سازمان بازرسی کل کشور، افزود: تیزبینی، برجستگی فکری، هوشمندی، فراست و نکته سنجی ها در ایشان مثال زدنی است. بیش از ۲۰ سالی که خدمت ایشان تلمذ کردم و از نعمت انس و بحث ایشان به لطف خدا بهره‌مند بودم؛ شاهد بودم که در شرایط و لحظات و موضوعات مختلف ایشان دارای یک نگاه نافذ، دقیق و عمیق بودند و پیش بینی های بسیار ممتازی را از ایشان دیدیم.

وی تأکید کرد: آیت الله مجتبی تهرانی از نوادر روزگار ما بودند و حادثه درگذشت ایشان ثلمه بزرگی است و در مورد ایشان می گوییم که “عاش سعیدا و مات سعیدا”. زندگی پر خیر و برکت ایشان با آثار علمی و شاگردان فراوان و نیز حضور متدینینی که پای درس و منبر و نماز و روضه های ایشان تربیت شدند، خود گویای جایگاه برجسته ایشان است.

حجت الاسلام پورمحمدی با اشاره به درگذشت آیت الله مجتبی تهرانی در آستانه اربعین حسینی، افزود: ایشان آخرین توان جسمی خود را در راه امام حسین(ع) گذاشتند و با نیمه جانی از بیمارستان سه شب اول محرم را منبر رفتند و پس از آن به بیمارستان بازگشتند که به رحلت ایشان منجر شد.

وی در پایان تأکید کرد: زندگی و تلاش علمی و اخلاقی ایشان در راه امام حسین(ع) صرف شد و در شب اربعین نیز به مولای خویش اباعبدالله الحسین(ع) پیوستند که باید بگوییم که “طوبی له” و امیدواریم خداوند به ما و شاگردان مقلدین ایشان عنایت کند تا بتوانی راه ایشان را ادامه دهیم.