به گزارش خانه خشتی ؛ در آستانه سالروز سی و نهمین جشن پیروزی انقلاب بزرگ ایران اسلامی قرار داریم، انقلابی که برای ملت ایران عزت و سربلندی را رقم زد.
خوب است که در این جشن پیروزی یاد کنیم از دلیر مردانی که برای حماسه سال ۵۷ از جان گذشته به میدان می آمدند، محمدمهدی میرزایی یکی از این مردان است، یکی از مبارزین دوران انقلاب در شهرستان رفسنجان .
محمد مهدی میرزایی خلیل ابادی متولد ۱۳۲۳ ، از دوران دبیرستان در حین تدریس در مدارس به کار نمایش و تئاتر هم مشغول بوده است .
سن ایشان موقع انقلاب ۳۵ سال بوده است. محمد مهدی میرزایی در گفت و گو با خانه خشتی از مبارزات قبل از انقلاب خود اینگونه گفت: به صورت گروهی با حجت الاسلام حاج حسین هاشمیان جلسه می گذاشتند و به صورت مخفیانه اطلاعیه های امام را منتشر می کردیم.
میرازیی در همه تظاهرات و راهپیمایی ها با یک بلندگو دستی در تنظیم شعارها نقش داشته است شعارهای راه پیمایی ها ان زمان ،مرگ برشاه ،ما جوانان غیور ایران زیر و زبر می کنیم کاخ ستم را ،ان فتحنا لک فتحا مبینا و…بود .
وی از خاطرات ان دوران برایمان اینچنین گفت :قبل از انقلاب نمایشنامه هایی در مسجد امام(ره) اجرا می کردیم نمایشنامه های انقلابی اندازه ده تا سخنرانی روحانی اثر داشت.
اولین شهید رفسنجان بصیرزاده بود که در زندان شهید شدند ولی در رفسنجان سال ۵۷ اولین شهید محمدعلی انصاری بودند که وی هنگام فرار از مسجد توسط نیروهای پلیس شهید می شود ،دومین نمایشنامه انقلابی در مسجد جامع برگزار شد که بعد از سخنرانی شیح محمدهاشمیان، دومین شهید رفسنجان رضا میرافضلی بود که هنگام ازادشدن ابوالقاسم نصرالهی و رفتن به پیشواز ایشان پلیس به وی حمله می کند و شهید می شود .
وی در ادامه از شهید مقیمی یاد می کند ومی گوید : در مسجد حاج شریف مراسم چهلم اقای هجری بود که شهید مقیمی هنگام برخورد با پلیس به درجه شهادت نائل می شود .
شهید مهدی نخعی از دیگر شهدای انقلاب است که از نیروهای انتظامات بود وی صبح زود هنگام بازگشت به خانه به دنبال موتورسواری می کند که از بانک اخاذی کرده بود در برخورد پلیس با موتورسوار شهید نخعی با فردی که نامش رئیسی بود درگیر می شود و زخمی می شود و نهایتا بعد از مراجعه به بیمارستان شهید می شود در اخرین لحظات شهادت خود به من می گوید که انتقام من را بگیرید ؛رئیسی را به اعدام و پسر عمه اش که در شهادت شهید نخعی دخیل بود به ۱۵ سال زندان محکوم می کنند.
وی از خاطرات پایین اوردن مجشمه شاه حرف به میان اورد و اینچنین گفت :زمانیکه می خواستند مجسمه شاه را پایین بیاورند نیرویهای شاه اطراف مجسمه را محکم می گرفتند یک روز که اطراف مجسمه نیرو کمتر بود پدر دکتر اذین ،زنجیری را زیر مجسمه شاه وارد کرد و وصل به ماشین کمپرسی کرد (مجسمه را عباس خاندانی رفسنجانی ساخته بود) ساعت دو بعد ازظهر بود که تصمیم گرفتیم مجسمه را پایین بیاوریم زنجیر را به طرف مجسمه کشیدیم زنجیر را بر گردن مجسمه شاه انداختیم اقای زینلی و چند نفر تایر را به گردن مجسمه شاه انداختند و کمپرسی شروع به کشیدن کرد راننده کمپرسی محمد اذین بودند ان روز نیروی انتظامی نبود و ۴تا ۵ نفر بودند فرار کردند و بدین وسیله مجشمه شاه به پایین کشیده شد وهمچنین مجسمه کرمان را هم بچه های رفسنجان پایین اوردند.
محمد مهدی میرزایی از انقلاب کردن خود پشیمان نیست و می گوید : انقلاب کردن مهم نیست ،انقلابی ماندن مهم است ،ان زمان چپ ،راست و جناح معنی نداشت همه می امدند، وحدت کلمه داشتند ولی الان مانند زمان قدیم نیست.
وی افزود: پشتیبان انقلاب بودن و انقلابی ماندن مهم است، این انقلابی ماندن باید عملی باشد و باید تابع ولایت فقیه باشیم ،وحدت ما در این است که اگر تابع ولی فقیه باشیم هیچ زمان صدمه ای بر ما وارد نمی شود .
وی در پاسخ به این موضوع که معاندان عنوان می کنند که مردم ایران از انقلاب خسته شدند گفت :این موضوع عدم مدیریت مسئولین را می رساند خواسته های مردم را عملی نکردند خواسته های مردم را با دروغ پیش بردند ،موقع انتخابات وعده غیر عملی دادند ، امروز کسی از نظام و رهبری دلسرد نمی شود از مسئولین دلسرد می شوند از عمل نکردن و بد عمل کردن مسئولین ،دلسردی به وجود می اید .
وی ادامه داد: چرا باید در مملکت ما اینهمه جوان بیکار باشد ؟چرا باید نابرابری وجود داشته باشد ؟ تمام کلمه هاو صحبت های امام راحل به صحت می نشیند مثلا ایشان گفتند شاه باید برود رفت صدام باید ازبین برود رفت.
وی تصریح کرد: توصیه می کنیم به انهائیکه که بر انقلاب نق می زنند می گویند انقلاب برای ما هیچ کار نکرد یک سوال دارم ما برای انقلاب چکار کردیم ؟چه توقعی دارید از انقلاب و انهائیکه از خارج تحریک می شوند از امریکا هدایت می شوید در فتنه ۸۸ چه کسانی که از این افراد حمایت نکردند همه حمایت کردند، تمام انتخابات ایران را زیر سوال بردند این افراد از روز اول باید محو می شدند.
عکس از امین قاسمیان
تنظیم از منیژه نوروزی