پایگاه اطلاع رسانی خانه خشتی رفسنجان

هوگو چاوز برای همیشه تاریخ زنده است

به گزارش “خانه خشتی”:هوگو رافائل چاوز فریاس در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۴ در شهر سابا نتا در دشت های غربی ونزوئلا در خانه ای فقیر متولد شد.وی پس از تحصیل در مدارس وارد دانشکده نظامی ونزوئلا شد و سپس در سال ۱۹۷۱ به عنوان کادر ثابت به خدمت ارتش در آمد.

او قبل از رئیس جمهور شدن یک چتر باز و استاد تاریخ دانشکده نظامی ونزوئلا بود.او بدلیل مشکلات و فقری که بر کشورش حاکم بود در دانشکده نظامی به همراه گروهی از سربازان ناراضی از وضعیت کشور گروهی را سازماندهی کرد.در چهارم فوریه۱۹۹۲ بر علیه ریئیس جمهور وقت کودتا کرد ولی کودتایش شکست خورد وبه سی سال زندان محکوم شد.

ولی رئیس جمهور بعدی پیش از اینکه محاکمه شود او را مورد عفو قرار داد.پس از آزادی کاندیدای ریاست جمهوری شد و در تاریخ ششم دسامبر ۱۹۹۸ بر جایگاه ریاست جمهوری تکیه زد.او تغییراتی را در قانون اساسی ونزوئلا داد از جمله دوره ریاست جمهوری را از ۴ سال به ۶ سال افزایش داد.او که با افکار ضد آمریکائیش دوست اصلی کوبا شده بود در سال۲۰۰۲ از کودتای آمریکا جان سالم به در برد .

او با اهمیت دادن و با تلاش مضاعف یار و غار مستمندان ونزوئلا شد و جیگاهش را در بین آحاد ملت محکم و محکمتر کرد تا جایی سه دوره متوالی به ریاست جمهوری کشورش انتخاب شد.او تنها غصه اش فقر حاکم بر ملتش بود و همین امر آزارش می داد و آمریکا را مسئول این عقب افتادگی و فقر کشور و مردم محرومش قلمداد می کرد.

اویک رهبر بلیواری بود و با همه رئیس جمهورهایی که آمریکا را باعث بدبختی ملت ها می دانستند همراه و همدل بود به خصوص با رئیس جمهور ایران و ملت ایران و. شاید در طول دوره ریاستش بیشترین سفر را به ایران داشت.ایرانیها چاوز را خوب می شناختند و به اراده اش ایمان داشتند .ما مسلمانان به گفته دینمان هرکس در برابر کفر بایستد و حق مظلومی را از ظالم بستاند همراهیم با هر دین و فکری که باشد.

ما به چاوز علاقه داشتیم و داریم چرا که او هم همانند ما می خواست کشورش مستقل و آزاد باشد و بتواند روی پای خودش بایستد .ما همانند همه آزادی خواهان جهان در سوگ چنین مردانی غمگین می شویم و یادشان را گرامی می داریم .

چاوز با افکارش باعث شد تا آمریکای لاتین که حیات خلوت آمریکا بود را به جبهه ای همه جانبه بر علیه آمریکا تبدیل کند .اکنون نه تنها مردم ونزوئلا که بل همه آنانانی که اقتدار و استقلال کشورشان را می خواهند در سوگ رافائل شریکند.با رفتن چاوز روز به روز افکار او در میان ملتش به منصه ظهور خواهد رسید و چاوز برای همیشه تاریخ زنده خواهد بود زیرا افکار چاوز هرگز از یاد آزادی خواهان نخواهد رفت.

تنظیم:حیدر معصومی ریسه

خروج از نسخه موبایل