مادر شهید رفسنجانی از دلتنگی هایش می گوید؛ مسئولین را میزها کور می کنند

به گزارش خانه خشتی ، به مناسبت وفات حضرت ام البنین(س) و گرامیداشت روز تکریم مادران و همسران شهدا به همراه مدیر مسئول پایگاه خبری خانه خشتی و جمعی از همکاران خبرنگار عازم منزل شهید علی نظری علم آبادی شدیم.

آقای جباری نماینده بنیاد شهید و امور ایثاگران رفسنجان و البته پسرخاله شهید بزرگوار نیز ما در این میهمانی همراهی کرد.

با تعارف مادر گرانقدر شهید وارد منزل شدیم ، پدر بزرگوار شهید نظری به استقبالمان آمد البته عصا بدست ، ۸۴ سال سن داشتند و قدری گوششان سنگین شده بود و فقط می گفت خیلی خوش آمدید.

بسیجی شهید علی نظری در سمت پیک گردان ۴۱۰ غواص در عملیات کربلای چهار سال ۶۵ و در سن ۲۰ سالگی به فیض عظیم شهادت نائل امده است و جزو شهدای رسانه شهرستان محسوب می شود.

مادر شهید از خصوصیت اخلاقی شهید برایمان گفت: از اخلاق علی هرچه بگویم کم گفتم ما با هم دوست بودیم هیچ چیز پنهانی نداشتیم ، بسیار نجیب بود.

علی در وصیت نامه اش نوشته است تنها برای حفظ ناموس و مملکتم می روم، هیچ وقت از بابایش تقاضای پول نمی کرد می گفت شاید نداشته باشد و خجالت بکشد، راست گو و امانت دار بود، با وجود سن کمش بسیار خوش اخلاق بود، اهل مطالعه بود.

نماز شب می خواند و در نماز اشک می ریخت، مادرش می گفت در بچگی همیشه با وضو به او شیر دادم .

یکبار که علی با ممانعت پدرش برای رفتن به جبهه روبرو می شود به پدرش می گوید پدرجان اگر غریبه ای وارد خانه ما بشود و مادر و خواهرم تنها باشند چه می کنید، وضعیت امروز کشورم همین است.

مادر شهید نظری می گوید: علی خیلی با پدرش دوست بود، پدرش همیشه می گوید هیچ وقت علی را از یاد نمی برم هروقت یادش می افتم واقعا می سوزم.

مادر شهید از برخی عدم رسیدگی ها هم گلایه کرد مثل اینکه مدتی قبل ویلچری می خواستند برای مدت یک ماه که از طرف بنیاد شهید در اختیارشان نگذاشته بودند، از وضعیت بیمه ی ایثا.گران نیز گلایه هایی داشتند.

مادر شهید گفت: مسئولین میزهایشان کورشان می کند؛ انشالله که خداوند، اجر خانواده شهدا را جبران کند.

از مادر شهید نظری پرسیدیم مادر اگر الان بعد از ۳۲ سال فرزندت را ببینی به او چه می گویی، کمی سکوت کرد ، اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: دنیای منی ،آخرت منی.

عکس از امین قاسمیان

گزارش از مریم مرادی

انتهای پیام/