به گزارش خانه خشتی؛ در میان انبوه رانندگان شریف مردی که روزگار خود را بر روی خودروهای سنگین و در جاده می گذرانند؛ این روزها شاهد بانوانی هستیم که دوشادوش مردان یا حتی به تنهایی شغل رانندگی را انتخاب کردند و ثابت کردند این شغل با وجود تمام سختی‌های مسیر و تبعیض‌هایش، لذت‌بخش است.
اگر به یک دهه قبل بر گردیم تصور اینکه خانمی پشت فرمان اتوبوس مسافربری نشسته و می‌خواهد سرنشینان آن را به مقصد برساند، حیرت آور و ترس آور بود، ترجیح می‌دادیم از اتوبوسی که یک زن، راننده آن است، پیاده شویم و جان‌مان را به یک راننده مرد بسپاریم و عازم سفر شویم. اما گذشت زمان و روی آوردن بانوان زیادی به شغل رانندگی در جاده، این باور را به وجود آورد که کار رانندگی مردانه و زنانه ندارد و بانوان هم می توانند مانند مردان به این شغل روی آورده و کسب درآمد کنند.
معصومه باب ۳۲ سال سن دارد، متاهل و دارای دو فرزند است. وی هدایت یکی از اتوبوس های برون شهری شهرستان را بر عهده دارد، قبل از شیوع کرونا در مسیر مرز مهران و شلمچه و خط چاه بهار به شیراز به صورت کاروانی فعالیت داشته و عمده فعالیتش در خط مشهد- رفسنجان بوده است.
وی متولد و ساکن رفسنجان است؛ قریب به پنج سال است که راننده اتوبوس است و اخیرا هم به علت شیوع بیماری کرونا بیکار شده است و با تریلی کف در جاده فعالیت دارد.
وی که در آژانس بانوان هم فعالیت دارد از بچگی نشستن پشت فرمان تریلی را آرزوی قلبی خود می دانست که این آرزو با بزرگ شدن او نه تنها رنگ نباخت، بلکه روز به روز قوت هم گرفت.
این بانوی رفسنجانی در گفتگو با خانه خشتی می گوید: خدا را شکر می کنم که در کارم موفق هستم، به خاطر علاقه زیادی که به رانندگی دارم روز به روز در کارم احساس پیشرفت و ترقی می کنم.
وی حجاب را مایه امنیت و آرامش خود می داند و می افزاید: حجاب مایه امنیت من است، هرجا که رفت و آمد می کنم به خاطر پوششم احساس آرامش دارم.
معصومه باب در ادامه می گوید: قریب به دوماه است که با تریلی در جاده فعالیت دارم، برای اینکه مدارکم مسافر بری است، نمی توانم مستقل با تریلی باشم به علت بارنامه و زدن بار باید مدارکم را باری کنم.
وی فعالیت روزانه خود را اینچنین توصیف می کند: از صبح زود ساعت شش ونیم میایم آژانس تا ده شب بعضی روزا بار کفی برخورد شود، همراه یکی از آشناها به عنوان کمکی با تریلی در جاده فعالیت می کنم.
به گفته وی رانندگی در جاده‌ها لطمه‌ای به وظایف مادری اش وارد نکرده است و نظم در خانه این بانوی رفسنجانی حرف اول را می‌زند، وی علاوه بر انجام دقیق کارش، با برنامه ریزی دقیق به وظایف مادری و خانه‌داری‌اش هم عمل کرده است.
وی از تعجب دیگر رانندگان و رهگذران و مسافران می‌گوید: معمولا همه بار اولی که یک خانم را پشت فرمان یک ماشین سنگین می‌بینند یا وقتی برای شستن دست‌ها، بررسی ماشین یا استراحت پیاده می‌شوم، تعجب می‌کنند، هر کسی که من و ماشینم را یک بار می‌بیند، در یادش می‌مانم.
این بانوی موفق رفسنجانی در خصوص مشکلات می گوید: تا دلتان بخواهد مشکلات وجود دارد از حقوق کم، متلک همکاران حسود مرد، حق بیمه بالا و امثال آن …برای بعضی ها واقعا جالب است و تشویق می کنند و بعضیا از حسودی متلک می گویند و حرفای ناامید کننده می زنند که به حرفهایشان توجهی ندارم چراکه علاقه زیادی به رانندگی دارم هیچ وقت خسته نمی شوم.
باب، رانندگی با اتوبوس را راحتر از تریلی می داند و می گوید: متاسفانه به خاطر کرونا و بیکاری به اجبار بر روی تریلی فعالیت دارم، اتوبوس و تریلی هر کدام خوبی های خودش را دارد ولی خودم به شخصه تریلی را خیلی دوست دارم.
وی می افزاید: با همکاران اتوبوس، صاحبان دفتر ترمینال و صاحب ماشین و راننده ها در فضای دوستانه فعالیت داریم و تاکنون هیچ مشکلی نداشتیم.
گفت وگو از منیژه نوروزی
انتهای پیام/