به گزارش خانه خشتی؛ ماه محرم که از راه می رسد حرارت عشق و دلدادگی به اهل بیت(ع) در وجود دلدادگان به حسین شعله ور می شود و بی شک پیرغلامان و ذاکران قدیمی اهل‌بیت علیهم السلام تجربه‌های ارزشمندی برای انتقال به مداحان نسل جوان و مردم دارند؛ تجربه‌هایی که هر کدام می‌تواند مسیر را برای عرض ارادت مخلصانه و بندگی صحیح فراهم و مسیر سلوک را هموار کند به همین منظور گفتگویی با یکی از پیر غلامان حسینی ترتیب دادیم.
علی شاه حسینی از پیر غلامان حسینی است؛ ۷۷ سال سن دارد قریب به ۲۰ سال است که در شورای هیئت های مذهبی فعالیت دارد.
وی از زمان مرحوم شیخ عباس پورمحمدی از علمای برجسته که اولین شورای هیئت های مذهبی را در رفسنجان تشکیل داد در خدمت این شورا بوده و فعالیتش تاکنون ادامه دارد و کارهای هیئت های مذهبی را از نظر پرونده سازی، صدور مجوز برای فعالیت های مذهبی، سرکشی به هیئت ها و شرکت در مراسم های مذهبی را انجام می دهد.
شاه حسینی که بازنشسته آموزش و پرورش است در گفتگو با خانه خشتی گفت: در خانواده ای بزرگ شدم که از سن کودکی به عشق اباعبدالله الحسین لباس سیاه به تنمان کردند، به قول قدیمی ها که می گفتند نذر کردیم بچه مان خادم امام حسین (ع) باشد این عشق بر دل ما جای گرفت و همچنان ادامه دارد، از سن هفت تا هشت سالگی در جلسه های امام حسین (ع) شرکت می کردم تا اینکه تا سال ۱۳۳۸ به عنوان ذاکر امام حسین برای هیئت ها نوحه خوانی می کردم، تا ۱۳۴۱ وارد آموزش و پرورش شدم در روستای لاهیجان مشغول به فعالیت شدم.
وی افزود: با همکاری مردم روستا حسینیه ای با خشت و گل احداث کردیم و هیئتی به نام چهارده معصوم تشکیل دادیم، ضمن تعلیم و تدریس به دانش آموزان در ایام سوگواری امام حسین (ع) نوحه خوانی می کردم. تا سال ۱۳۴۸ به رفسنجان اومدم و در منطقه ۱۷ شهریور فعلی هیئتی به نام سیدالساجدین تشکیل دادیم و مشغول به فعالیت شدیم علاوه بر کار عزاداری برای ماه محرم فعالیت های فرهنگی هم انجام می دادیم که این فعالیت ها هنوز هم در این هیئت ادامه دارد.
این پیرغلام حضرت سیدالشهدا علیه السلام از مجالس روضه و هیئت‌های قدیم یاد می‌کند و می‌گوید: در زمان قدیم بلندگویی نبود، دستگاه های امروزی وجود نداشت، فقط همان صدای خودمان و مردم بود، تعداد جمعیت، کمتر بود اما مردم عاشقانه و علاقه مند به ائمه اطهار بودند این تعزیه هایی که در زمان الان انجام می شود در گذشته هم انجام می شد. در گذشته اگر امکانات امروزی وجود نداشت اما مردم بیشتر علاقه مند و پایبند به اعتقادات بودند و اخلاص بیشتری وجود داشت، امروزه هم این اعتقادات وجود دارد ولی در گذشته بیشتر بود.
شاه حسینی ادامه داد: فضای مجازی و برنامه های دشمن در فضای مجازی علیه جوانان و شبهاتی که بین مداحان به وجود آورده اند باعث شده افکار برخی از مداحان عوض شود، گذشته این جور چیزها و وسایل نبود؛ تلویزیونی نبود فقط منحصر به رادیو بود که اون هم جزئی بود و همه امکان خرید آن را نداشتند، فقط تعداد خاصی از رادیو استفاده می کردند اما مردم خالصانه برنامه های امام حسین (ع) را با دست خالی و با کمترین امکانات به خوبی برگزار می کردند.
وی با اشاره به اینکه یکی از برنامه های قدیم جوش زنی بود، می افزاید: جوش زنی هنوز هم در برخی روستاها انجام می شود و الان کمتر شده است امروزه تعداد هیئت های مذهبی زیاد شده است، از طرف دشمنان بسته های فرهنگی منحرفی، بین جوانان رایج پیدا کرده که ذهن آنها را به مسیر دیگری منحرف کرده اند حرکات ناجور، خودزنی هایی انجام می شود که در شان ائمه نیست، امیدواریم با پیگیری مسئولین این جوانان راهنمایی و آگاه سازی شوند و در این زمینه فرهنگ سازی صورت گیرد.
شاه حسینی بیان کرد: جلسه های امام حسین (ع) در گذشته به این صورت بوده که یک نفر که ذاکر امام حسین (ع) نام داشت پای منبر می نشست قبل از اینکه روحانی بالای منبر رود و شروع به سخنرانی کند ایشان پای منبر می ایستاد و چند جمله و شعری در مدح ائمه می خواند بعد، روحانی سخنرانی می کرد.
وی می افزاید: نوحه خوان های قدیمی اشعار را از حفظ داشتند و به صورت امروز از گوشی موبایل و از روی کاغذ نمی خواندند، ذهنشان به خواندن عادت داشت؛ قدیم بلندگو و دستگاه و تجملاتی هم نبود ولی جلسات ماه محرم قدیم، جذابیت خاص و اثرگذاری بیشتری بر روی مردم داشت اما الان امکانات هست ولی متاسفانه جذابیت وجود ندارد.
ذاکر امام حسین (ع) با اشاره به اینکه توجه و اعتقادات به مراسم حسینی نسبت به گذشته کمرنگ تر شده است، گفت: توجه اکثر جوانان امروزی در مراسم های امام حسین(ع) به گوشی و موبایل هست و زیاد به نوحه خوان و واعظ توجه ای نمی کنند، قدیم برخی مراسم های حسینی که برگزار می شد اینقدر اثرگذاری آن زیاد بود که مردم از هوش می رفتند الان اینجور نیست، نمی خواهم بگویم اعتقادات کمتر شده نه اینطور نیست، اعتقاد هست ولی توجه ها کمتر شده است.
شاه حسینی در خصوص پوشش لباس عزاداران حسینی در قدیم بیان کرد: در گذشته آنهاییکه می خواستند سینه بزنند معمولا خیاط طوری لباس را طراحی می کرد به صورت یک مربع جلوی سینه باز می شد و سینه می زدند بیشتر ذاکرها لباس های مشکلی بلند و پیرمردها و پیرزن های قدیمی هم لباس بلند می پوشیدند. آنهاییکه سید بودند شال سبز بر کمر می بستند معمولا به لحاظ احترام در صف اول جلسه می نشستند که هنوز هم این احترام ادامه دارد.
وی در سوال اینکه چه توصیه ای برای جونان مداح دارید، می گوید: در حد آن نیستیم که توصیه ای داشته باشیم از برادران مداح که در خانه اهل بیت مقام و منزلتی پیدا کردند و خداوند این سعادت را به آنها ارزانی کرده و اسم آنها به عنوان مداح اهل بیت است تقاضا داریم در صحبت ها و اشعار خود از منبع موثقی استفاده کنند که مورد تایید علما باشد و چیزی از خودشان عنوان نکنند و نیت آنها این باشد که اهل بیت (ع) آن جلسه را قبول کند و همچنین رعایت حال همه حاضرین را داشته باشند و جلسه را طولانی نکنند.
شاه حسینی با بیان خاطره ای از دوران قدیم می گوید: در زمان های گذشته در روز عاشورا یک هیئتی از اسماعیل آباد رفسنجان به طرف شاه جهان آباد (اسلام آباد امروز) می رفت یادم می آید که وقتی هیئت آمد آقایی که روی اسب نشسته بود و نقش شمر را داشت آمد از این هیئت استقبال کند در آن لحظه متوجه شدم پسربچه ای که سنش کمتر از ۵ سال بود از هیئت بیرون آمد و اسب همان لحظه با سرعت زیاد رسید سرعتش به حدی بود که نمی شد آن را کنترل کرد ولی در اقدامی معجزه آسا اسب با شتابی که داشت ایستاد، وقتی نزدیک بچه شدم دیدم دست اسب روی پای بچه بود ولی به هیچ عنوان روی پای بچه فشار وارد نشده بود اسب طوری وزن خود را تحمل کرده بود که به بچه ضرری نرسد و در نهایت بچه نجات پیدا کرد و این نشان می دهد اگر یک لحظه با دستگاه امام حسین(ع) ارتباط برقرار شود معجزه رخ می دهد.
گفت و گو از منیژه نوروزی
انتهای پیام/