به تعبیرِ استاد مطهری «از این سرمایه بالاتر برای اجتماع وجود ندارد که در خودش احساسِ شخصیت و منش کند، برای خودش ایده‌آل داشته باشد که خودش و برای خودش فلسفهٔ مستقلی در زندگی دارد.» این برایِ همین موضوع است که اگر برخلافِ موج رایج در حقوق زنان؛ شاغل نیستید و خانه‌دارید، در فُرم‌هایِ مختلف بدون خجالت بنویسید «خانم خانه‌دار».
خب سوال؟ آیا تمامِ امور مربوط به «خانه» به عهدهٔ خانم است؟ گویی خانم یک خدمتکار برای اهلِ منزله که سفارشاتِ دیگران را آماده می‌کند و در صورتی که کَسری باشد؛ دیگران حق دارند به او عِتاب و خطاب کنند؟خیر.
«غذا پختن، رخت شستن، تر و تمیز کردن این‌ها وظیفهٔ زن نیست. زن و مرد باید باهم تفاهم کنند. این را همه بدانند.»
چرا؟ چون زندگیِ مشترک باید بر اساسِ احترامِ متقابل و نوعی رفاقت شکل بگیرد؛ نه بر اساسِ نگاه رئیس و مرئوسیِ مَردانه؛ یا نگاهِ «زن هرچه خرجش بیشتر، ارزش بیشتر»ِ زنانه.
«عدالتِ جنسیتی برخلافِ برابری جنسیتی همه‌جا معتبر است.»
آن‌هایی که در جوامعِ غربی نسخهٔ فمنیست را برای جوامع غیرغربی می‌پیچند این نکته را از نظرها مغفول نگه می‌دارند؛ آنها به جوامع نمی‌گویند که برابریِ جنسیتی که با پوششِ فریبندهٔ آزادی جنسی و پوشش فریاد زده می‌شود را در همه مسائل پیاده می‌کنند. برابری جنسیتی یعنی یک زن وظیفه دارد با تمامِ اقتضائاتِ جسمیِ زنانه بعنوان یک نیروی کار در کنار اقایون در همان مشاغلِ مختصِ مردان با وضعیت جسمیِ متفاوت کار کند و یک مَرد در فلان جامعه چون احساس می‌کند روحیات زنانه دارد؛ با همان بُنیهٔ مردانه در مسابقات زنان شرکت کند و جلویِ مدال‌آوری و رقابت عادلانه زنان را بگیرا. اما عدالتِ جنسیتی یعنی چی؟ یعنی همه‌چیز با توجه به اقتضائاتِ مختلف سرِ جایِ خودش.
فلان فمنیستِ غربی از نقشِ مادری و تربیتِ فرزند برایِ شما یک عار و خِفّت می‌سازد؛ درحالی‌که این موضوع بجز از یک زن برنمیاد! پس چه کنیم؟ می‌رویم نسخهٔ خانوادهٔ همجنس‌گرا را برای جوامع می‌سازیم… به همین راحتی!
ایشان برخلافِ پهلوی معتقد به اثرگذاریِ سیاسی و اجتماعی زنان در جامعه است. ایشان معتقد است که در مواردی زنان حتی نکته‌بین‌تر از مردان هستند؛ یک نگاهِ ظریف و دقیق که می‌تواند نقاط پنهان مسائل را پیدا کند. درحالی‌که شاه پهلوی که امروز طرفدارانش داعیه‌دارِ حقوق زنانند؛ صراحتاً می‌گفت زنان هیچ دستاوردِ بزرگی نداشتند! حتی یک آشپز بزرگ! آنها همگی خبیث و شیطانی‌اند!
«یک مسئله، مسئلهٔ مشاغل اجتماعی و مدیریت‌هاست؛ در مدیریت‌های گوناگون زنان هیچ محدودیتی ندارند.»
اما باید طوری باشد که از مشغلهٔ مهمِ خانه و فرزند محروم نشود؛ چون یک نگاهِ همه‌جانبه این را دریافت می‌کند که زن می‌تواند منشاء آرامش و توازنِ منزل باشد؛ و اگر خانواده بعنوان یک نهادِ کوچک و مهم‌ترین نهاد سازندهٔ جامعه «سالم» باشد؛ نتیجتاً جامعه‌ای سالم خواهیم داشت.
یک نکتهٔ خیلی مهم سخنرانیِ امروز همین جمله بود «غرب هیچ منطقی ندارد!» خیلی مهم است. پارسال شاهدِ معنای این جمله بودیم؛ غرب همهٔ دنیا رو بسیج کرده بود تا به خیالِ خودش و با یک عوام‌فریبیِ همیشگی از حقوقِ زنان ایرانی حمایت کند، درحالی‌که امروز صدایی از حامیانِ حقوق زنان برای کُشتار و نسل‌کشیِ زنان فلسطینی شنیده نمی‌شود. اکثرِ شهدای فلسطینی زنان و کودکانی هستند که با حمایتِ غرب قتلِ عام شدند؛ و بله «تمدنِ غرب در مسائل مربوط به زنان حاضر به بحث و پاسخ به سؤال‌ها نیست؛ مسئله را با جنجال و زور پیش می‌برد چون هیچ منطقی ندارد.»
حالا یک الگو و یک نمرهٔ کامل معرفی می‌کنید؟ که در عظمت و بزرگواری و تکامل شخصیتِ ایشان خلل و شکّی وارد نشود و در همهٔ ابعاد «انسان‌ساز» باشد؛ الگویی که خودِ خداوند هم ایشان رو دلیلِ خلقت آفرینش بیان می‌کند؛
«به نظر من زنِ مسلمان الگویی بهتر از فاطمه زهرا (س) نمیتواند پیدا کند. بانوان عزیز جامعهٔ اسلامیِ ما سعی کنند دنبال فاطمه زهرا حرکت کنند، هم در امر خانه‌داری، هم در امر فعالیتِ اجتماعی و سیاسی هم در حکمت و دانش.»
این بیانات که هم بُعدِ سیاسی دارد، هم اجتماعی و هم سرلوحه‌ای برایِ زندگی مشترک را دقیق بخوانید؛ خواندن کفایت نمی‌کند؛ تعمّق کنید، فکر کنید و عمل کنید، این نگاه متاثر از یک مبنایِ اسلامی است.
از تکراری بودنِ موضوعات گِله نکنید. چه بسا که «مهم‌ترین» موضوعاتِ جامعه که حریفِ مقابل از آن بعنوانِ نقطه‌ضعف و برگِ برنده‌ای برایِ هوچی‌گری خودش و در سایهٔ «جهل» استفاده می‌کند؛ حتما و همیشه نیاز به تکرار و تاکید داره تا سایهٔ «جهل» از سرِ متولّیانِ امر و مخصوصاً مخاطب برداشته بشود.
به قلم محمد جواد کرمی نیا
انتهای پیام/