آنچه که امروز دوباره از صدا و سیما دیده می شود عدم توجه به فرهنگ دینی و حرکت به سوی از بین بردن و پرده دری هنجار های ارزشی باقیمانده است؛ یک بار در تیتراژ مختارنامه از یک خواننده زن در یک سریال مذهبی استفاده کردند و حتی از او تجلیل کردند که در آنوقت گفتیم که این امر اگر هیچ قبحی نداشته باشد یک خط شکنی و یک پرده دری در این عرصه است و بعد از آن تعجب نکردیم زمانی که نظایر آن خوانندگی و تک خوانی زن را با مضامین مذهبی و غیر مذهبی در رسانه ملی مشاهده نمودیم.
اما الان اگر با دقت به این “مسیر انحرافی” نگاه کرده باشید-در همین بخش های محدودی که پخش شده- در خواهید یافت که جدا از شباهتی که با سریال معنا دار لاست خواهد داشت برای جلب و جذب مخاطب برای این سریال طنز یک گام فراتر از طنز های مرسوم تلویزیونی برداشته اند و فضای ارتباطی زن و مرد و دیالوگ های جنسی و تحریک آمیز و همچنین تند آن کاملا فضای فیلم هایی که برای پخش در سینما و برای قشر خاص با محتوای آنچنانی تهیه شده است را تداعی می کند و آنچه در این سریال جلب توجه می کند حرکت تلویزیون به سمت استهجان موجود در سینما و فیلم های سینمایی است که البته باز در این میان خصوصا نقش زننده مجری معلوم الحال و فصلی صدا و سیما آقای فرزاد حسنی خودنمایی می کند.
با این وجود جالب است که انگار برای مسئولین دقیق و دلسوز صدا و سیمای ما در جهت پخش فیلم ها و سریال های مختلف میان ایام نوروز و ایام فاطمیه و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها فرق و خصوصیتی وجود ندارد فلذا اگر سریالی برای پخش در ایام نوروز آماده نشد آنرا در ایام فاطمیه پخش می کنند!! و این امر باید برای مردم و مسئولین ذی ربط بسیار جالب باشد.
البته قبل از پخش این سریال و با به گوش رسیدن قصد پخش آن زمزمه مخالفت امت حزب الله با پخش این سریال در این ایام در فضای پیامکی و غیر آن به گوش می رسید که البته به جد باید گفت که معمولا در اینگونه مواقع اعتنایی به قشر مذهبی نمی شود مگر!؛
با گفتن این مگر یاد یک واقعه مشابه -البته از جهتی- افتادم که چند سال قبل شخصی که در فضای کشور به خنداندن مردم به سبک های مختلف و در مجالس مختلف معروف است که به مستر بین ایرانی مشهور شده و با خواندن آهنگ های مختلف از جمله تقلید صدای خوانندگان زن خارج از کشور و گفتن لطیفه های خارج از ادب و شرع مردم را سرگرم می نماید قصد برگزاری یک همچنین مراسمی در ایام مذهبی و در یک شهر مذهبی نمود که مردم دارای دغدقه با شنیدن این موضوع و نتیجه نگرفتن از اعتراض و شکایت به مسئولین ذی ربط به صورت انقلابی اقدام به تعطیل کردن مراسم او با تجمع و اعتراض نمودند که البته این موضوع در دوره اصلاحات اتفاق افتاد و بعد از آن نظیر این واقعه شنیده نشد.
در هر صورت رسانه ملی ما باید با کنار گذاشتن این پز روشن فکری به دنبال روشی باشد که موجب اصلاح ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی شود ،نه اینکه نیت جلب نظر و توجه مردم این دستگاه عظیم فرهنگ ساز را از رسالت و هدفی که برای آن بوجود آمده است دور سازد.