مگر حسین(ع) چه کرده است؟

شهادت حسین (ع) و یارانش در دشت تفدیده کربلا را میتوان نقطه عطف تاریخ اسلام و بلکه بشریت دانست . شهادت خونینی که بنایی برپا نمود که تا به امروز و بعد از گذر هزار سال نه تنها از عظمت و جلال آن چیزی کم نگردیده که هر سال با فرارسیدن ماه محرم دوست و دشمن به چشم خود میبینند که مسلمانان شیعه ، سنی و حتی سایر ادیان در شهادت حسین(ع) بر سر و سینه میزنند و قرنهاست که عزاداری سید الشهدا از نسلی به نسل بعد پرشکوه تر از گذشته برگزار میشود .

مگر حسین بن علی (ع) چه کرده که ما در بزرگداشت شهادت او و یارانش هزار سال است که اینگونه عزاداری میکنیم ؟

برای پاسخ، لحظاتی خود را در موقعیت سالار شهیدان، فقط و فقط در روز عاشورا تصور کنید :

تصور کنید در مدت زمان کمتری از نصف روز همه عزیزان و دلبستگانتان به بدترین شکل ممکن به شهادت برسند .

تصور کنید که علی اکبر و عباس تان به ضرب شمشیر در برابر نظر شما تکه تکه گردنند .

تصور کنید که با لب تشنه یکه و تنها با قلبی مالامال از غم در برابر سپاه جراری ایستاده اید که در جواب رفع تشنگی کودک خردسالتان با تیر سه شعبه گلویش را میدرند درحالیکه در آغوش شماست.

تصور کنید که میدانید بعد از شهادتتان اهل حرمتان به اسارت وحوشی چون داعشیان درمی آیند.

و نهایتا تصور کنید که در گودالی افتاده اید با لبی تشنه و قلبی مجروح از تیر حَرمَله و سَری آسیب دیده از ضربه گرز در زیر پای پلیدی چون شمر که با تیغ برهنه به جهت جدایی سرتان آمده

چه میکنید و چه میگویید؟

حتی تصورش برای ما غیر ممکن است

و اما میدانی عزیز دل زهرا بعد از تحمل این مصائب غیر قابل تصور و تحمل در آخرین لحظات حیاتش چه زمزمه میکرد

الهی رضم به رضائک و تسلیم به امرک

جواب سوال ما یک کلام بود ، و آن اخلاص .

حضرت سید الشهدا (ع) همه هستی اش را تنها و تنها برای رضای پرودگارش خالصانه فدا کرد و به همه بشریت آموخت که بقا و بزرگی هر عملی تنها در گرو رضای خدا و اخلاص است و همین اخلاص در عمل ابی عبدالله است که سبب گردید خداوند از شهادت وی حرارتی در قلوب مومنین برافروزد که تا قیامت بسردی نخواهد گرایید .

خواهر و برادر عزادارم

عزیزان خدمتگزار دستگاه عزای حسینی

انشا الله کلیه عزاداری ها و زحمات شما در برگزاری مراسم شهادت حضرت سید الشهدا مقبول در گاه الهی باشد اما نکند ،خدای ناکرده هدف و نیت امام شهیدمان و یارانش را فراموش کنیم و عزا خانه ی حسین (ع) را مبدل به مکانی برای بروز تمایلات شخصی و خودنمایی و حسد و مردم آزاری نماییم و در نهایت عمل خود را تباه گردانیم .

بنده حقیر را در شب و روزهای عزاداری حسینی از دعای خیر خود فراموش نفرمایید.

والسلام _التماس دعا

سیدمرتضی سید حسینی