هفته گذشته میزبان قهرمان وزنه بردار پارالمپیکی رفسنجانی در دفتر پایگاه خبری «خانه خشتی» بودیم؛ وی که ۳۴ زمستان از جلوی چشمانش عبور کرده و دارای ۷ نشان بین المللی و ۱۰ نشان کشوری است، از وزنه برداری به عنوان ورزش قدرتی مهیج و دیدنی یاد می کند که طرفداران زیادی دارد.
مسیر ناهموار و پستی و بلندی های بسیار این رشته ورزشی از دیگر ویژگی هایی است که منصور پورمیرزایی به آن ها اشاره می کند و از پرورش قهرمانان زیادی در این رشته در سطح کشور خبر می دهد.
توصیف راه قهرمانی در باشگاه این ورزشکار همشهری تاکنون توانسته است استعدادهایی را جذب نماید و استقبال نوجوانان و جوانان رفسنجانی را به دنبال داشته باشد.
پورمیرزایی به آمادگی ذهنی و جسمی در این ورزش اشاره می کند و از تجربیات مربی گری اش می گوید؛ از اینکه جوانی اش را در این راه گذاشته و از سوی مسئولین حمایت نمی شود!
مصرف داروهای مکمل نیروزا با مصرف مواد مخدر برابری می کند
به دنیای داروهای نیروزا سرکی می کشیم و از او در این خصوص سوال می پرسیم و با تأسف وی رو به رو می شویم؛ پور میرزایی مصرف داروهای نیروزا را لکه ای می داند که به ورزش پرورش اندام چسبیده است و از تشکیل کلاس هایی خبر می دهد که برای افزایش آگاهی مربیان برنامه ریزی شده است.
ورزشکار محبوب شهرستان رفسنجان ضمن توصیه به عدم مصرف داروهای نیروزا ابراز می دارد و اعلام می کند ۹۰ درصد این مکمل ها تقلبی هستند و ۱۰ درصد مابقی نیز باید با مجوز وزارت بهداشت و تحت نظر پزشک مصرف شود.
ارتباط پیوسته با خانواده ورزشکاران باشگاه و تأکیدات لازم و پیوسته وی، به خانواده ها اطمینان داده است که جوانان در سن رشد به مکمل نیازی ندارند.
منصور پورمیرزایی مصرف داروهای نیروزا را با مصرف مواد مخدر برابر می داند و به عواقب جبران ناپذیر آن هشدار می دهد و خواستار توجه جوانان و نوجوانان به این مسئله است.
فرزند تازه متولد شده ام را تا سه ماهگی ندیدم
حضور همیشگی خانواده در کنار این وزنه بردار همواره امید بخش بوده و موجب شده وی پیوسته به آن اشاره نماید؛ دوری از خانواده و حضور در تمرینات سخت اردوی تیم وزنه برداری تا جایی بوده که موجب شده وی تا دو ماه پس از تولد فرزندش او را نبیند؛ تشکر از همسر صبور ورزشکار قهرمان نیز از موارد قابل توجهی است که منصور پورمیرزایی در افزایش انرژی و رفع خستگی خود مؤثر می داند.
به برنامه غذایی وی که می رسیم متوجه می شویم رژیم گرفته است و خود را برای رقابت های سال آینده آماده می کند؛ هر چند در وعده های غذایی نام برده از سوی پورمیرزایی مقدار فراوان و یا نوع غذای خاصی را مشاهده نمی کنیم.
فریاد «یا علی» نتیجه مسابقات را به نفع ما تمام کرده است
و اما جذاب ترین و زیباترین قسمت داستان زندگی قهرمان رفسنجانی الاصل ذکر نام حضرت علی (ع) است که به گفته وی هیچوقت از زبانش نمی افتد؛ ذکر خاطره ای شنیدنی از ورزشکار میهمان ما جوانمردی او را نشان می دهد.
«در یکی از رقابت ها، مربی خارجی مدام از من درخواست می کرد وقتی بر روی سکو رفتم، نام حضرت علی را نبرم، با همه این ممنوعیت ها وقتی بر روی سکو حاضر شدم با فریاد «یا علی» وزنه را بلند کردم و توانستم رکورد بزنم؛ هنگامی که نام علی (ع) بلند شد همه ساکت شدند و همین امر موجب شد سایر ورزشکاران خارجی نیز یا علی را زمزمه کنند؛ ما شیعه علی هستیم و همیشه توسلمان به ائمه اطهار در زندگی ما تأثیر داشته و از آن نتیجه گرفته ایم»
پیشنهادات مختلفی که از سوی سایر کشورها به قهرمان ملی پوش شهر ما داده شده و او قبول نکرده است، نشان از آن دارد که او پای همه اصالت و فرهنگ شهر و کشورش ایستاده، تا در شرایط سخت کنونی عِرق ملی داشته باشد و قهرمانی را برایمان به ارمغان آورد.
حرف دل وزنه بردار آسیایی و همه ورزشکاران شهر و دیار ما تنها حمایت روحی مسئولین است تا به آنان انگیزه و امید بخشد.
منصور پورمیرزایی از تلاش و حمایت شهردار و شورای اسلامی شهر، فرماندار، رییس اداره ورزش و جوانان و هیئت جانبازان و معلولین رفسنجان تشکر می کند و استقبال آنان از ورود وی پس از مسابقات و دلگرمی های ایشان قبل از اعزام و در طول تمرینات را قدر می داند.
