گفتگوی خواندنی خانه خشتی با خوش شانس ترین زندانی سیاسی رژیم پهلوی در رفسنجان/ هنگام انتشار نوارهای صوتی دستگیر شدم
توسط یکی از آشنایان متوجه شدم که به دلیل بازدیدی که از سازمان ملل انجام گرفته است، شکنجه ای در کار نیست.
منصور حنیف نژاد در گفت و گو با خبرنگار “خانه خشتی”، با اشاره به خاطرات پیش از انقلاب در رفسنجان و اقدامات ساواک در دستگیری و شکنجه مبارزین انقلاب، گفت: آن زمان بیشترین فعالیت ما با ضبط سخنرانی ها و انتشار در میان مردم خلاصه می شد؛ برای دریافت یک فایل سخنرانی به قم می رفتیم و با جمع آوری سخنان عالمان و انقلابیون، به رفسنجان برمی گشتیم و نوارها را میان مردم تکثیر می کردیم.
این انقلابی مبارز در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: چندین بار از سوی ساواک به منزل ما وارد شدند و بسیاری از کتب را جمع آوری کردند؛ در جریان همین حوادث مرا به ساواک فراخواندند، اما این دستگیری به شکنجه منتج نشد و خوشبختانه آزاد شدم.
حنیف نژاد که در سال های پیش از پیروزی انقلاب و پس از آن به عنوان معلم در کلاس های درس حاضر می شد، اکنون و پس از گذشت سالیان متمادی به توزیع روزنامه های سراسری و محلی در رفسنجان مشغول است؛ وی در ادامه بیان داشت: پس از آزادی، مدام مورد تعقیب بودم و رفتارم به طور مرتب زیر نظر بود، حتی به دلیل اقداماتی که انجام داده بودم، حق نداشتم به مسجد امام خمینی (ره) رفسنجان که از پایگاه های مؤثر در آن زمان بود بروم.
منصور حنیف در ادامه با اشاره به اینکه همیشه تحت حمایت شیخ عباس پورمحمدی لز روحانیون مبارز آن زمان قرار می گرفتیم، گفت: در جریان دستگیری دوم، دادگاه برای من دو سال حبس در نظر گرفت و به عنوان زندانی سیاسی شناخته شدم؛ توسط یکی از آشنایان متوجه شدم که به دلیل بازدیدی که از سازمان ملل انجام گرفته است، شکنجه ای در کار نیست؛ لذا با خیال راحت در زندان بسر بردم و حتی بهترین رسیدگی ها از طرف ساواک را شاهد بودم.
مبارز انقلابی رفسنجانی با اشاره به اینکه دوران زندانی سیاسی او به شش ماه هم نرسید، گفت: پس از گذشت پنج ماه و نیم که در زندان بسر بردم، شانس آوردم؛ انقلاب پیروز شد و من هم آزاد شدم.
تهیه و تنظیم: بهناز شریفی
مصاحبه تفصیلی پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی “خانه خشتی” با منصور حنیف نژاد را در روزهای آتی در همین صفحه دنبال کنید.
