عواملی که باعث می‌شود آمریکا اعلام کند به مذاکرات امیدوار است را می‌توان با نگاهی تحلیلی به اظهارنظرهای مقامات و رسانه‌های آمریکایی پی‌برد.
به گزارش “خانه خشتی” به نقل از فارس، “دانیل شاپیرو” سفیر آمریکا در سرزمین‌های اشغالی هفته گذشته در اظهاراتی که به ظاهر از موضع آمریکایی‌ها در چند وقت اخیر دور بود سعی کرد به نوعی دوستان صهیونیست خود را دلگرمی دهد و حرفی بزند که آنها دوست دارند بشنوند یعنی به صراحت از آماده بودن طرح آمریکا برای حمله به ایران خبر داد.
شاپیرو یک دیپلمات آمریکایی بشدت طرفدار اسرائیل است و اظهارات وی در برهه‌ای که مقامات واشنگتن به طور مداوم از رویکرد دیپلماسی در قبال برنامه هسته‌ای ایران دم می‌زنند و مقامات اسرائیل را در نگرانی بیش از پیش فرو می‌برند تامل برانگیز است.
این که چرا سفیر آمریکا در اسرائیل ناگهان حرف از آماده بودن طرح حمله به ایران می‌زند این است که او قصد دارد نگرانی صهیونیست‌ها مبنی بر اینکه مبادا آمریکا راهبرد خود برای براندازی در ایران را کنار گذاشته باشد، برطرف کند.
شاپیرو در واقع به اسرائیلی‌ها توضیح می‌دهد که آمریکا ترجیح می‌دهد با دیپلماسی جلو برود اما در لفافه نیز می‌گوید که اولویت واشنگتن، اولویت تل‌آویو نیست و این در ضمن به این معنا نیست که شما نادیده گرفته می‌شوید.
چرا که تغییر رویکرد آمریکا در این زمینه به معنی آن است که اسرائیل از دایره سیاست خارجی آمریکا کنار گذاشته شده و به اولویت دوم تبدیل شده است.
بر اساس نظر تحلیلگران سیاسی و نظامی گزینه نظامی در قبال ایران به هیچ وجه عاقلانه و تضمین شده نیست و علاوه بر آن تحریک ایران واکنش غیرقابل پیش بینی این کشور را در پی خواهد داشت.
از این موارد نیز که صرفنظر کنیم به طور قطع نمی‌توانیم شرایط کنونی اقتصاد بین‌الملل را نادیده بگیریم چرا که شکنندگی و تزلزل آن تحمل ریسک اقدام نظامی علیه ایران را ندارد.
اما در خصوص مذاکرات ۱+۵ با ایران باید گفت آمریکایی‌ها در رسانه‌های مطرح خود آنچه علاقه دارند اتفاق بیافتد را مطرح می‌کنند و به عنوان مثال نیویورک تایمز در مقاله‌ای تاکید می‌کند که مقامات واشنگتن به نتیجه مذاکرات بغداد امیدوار هستند و این نشان می‌دهد آنها با نشان دادن این سیگنال‌ها سعی دارند بگویند به ادامه گفت‌وگو و روند نسبتا آرامی که وجود دارد نیاز دارند.
اما عواملی که باعث می‌شود آمریکا اعلام کند به مذاکرات امیدوار است را می‌توان در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر و همچنین قیمت انرژی جستجو کرد.
زمان برای آمریکایی‌ها عامل مهمی محسوب می‌شود و در عین حال پارادوکسی برای آنها نیز هست به این صورت که اوباما از یک سو به نتیجه گیری فوری از مذاکرات نیازمند است تا از آن برای افکار عمومی آمریکا استفاده انتخاباتی کند و از سوی دیگر به آرامش تا انتخابات نیاز دارد.
اما قیمت انرژی نیز پاشنه آشیل آمریکا و غرب در مذاکرات است چرا که اندکی افزایش قیمت نفت تاثیر مستقیم بر قیمت بنزین مصرفی مردم آمریکا داشته و هر گونه اقدامی که موجب نارضایتی بیشتر مردم شود انتخاب مجدد اوباما را با چالش روبرو خواهد ساخت.
بنا بر این غربی‌ها سعی می‌کنند تا فضا را آرام نگه دارند تا از شرایط موجود سود ببرند چرا که وضعیت آنها انفعالی و از روی نیاز است و به همین دلیل سعی می‌کنند ضمن تلاش برای آسیب رساندن از طریق تحریم‌ها ریسک پذیری پایین خود را نیز در معرض نمایش قرارندهند.
چرا آمریکا به مذاکرات با ایران نیازمند است؟
به صراحت می‌توان گفت که طرف ایرانی اضطرار زمانی برای گفت‌وگو ندارد و این یکی از برگه‌های برنده تهران است.
آمریکا به مذاکره با ایران نیاز دارد و می‌توان این نیاز را در مذاکرات استانبول ۲ نیز مشاهده کرد چرا که آنها حتی شرط‌هایی هم برای گفت‌وگو وضع نکردند و سر میز مذاکره حاضر شدند.
نکته دیگری که نیز قابل توجه است این است که در آمریکا طرفداران اسرائیل در حال آرام کردن اوضاع هستند و از سوی دیگر رئیس جمهوری فرانسه نماینده تندروی خود را در گروه ۱+۵ برکنار می‌کند تا مذاکرات با نتایج مثبتی روبرو شود.
بعد از مذاکرات استانبول غربی‌ها سعی کردند تا بار دور بعدی مذاکرات را به گونه‌ای برای امتیاز گیری به دوش مذاکرات فنی با آژانس منتقل کنند، مذاکراتی که هفته گذشته در دو نوبت در وین برگزار شد.
طرف غربی سعی داشت تا بخشی از امتیازگیری خود را در حوزه آژانس و با پوشش فنی مطرح کند که در این زمینه موفق نبود و شاهد این هستیم که خبر سفر غیرمنتظره آمانو به تهران برای گفت‌وگو با مقامات کشورمان در آستانه مذاکرات بغداد منتشر شد.
اما به گونه‌ای دیگر می‌توان آمدن آمانو به تهران را مدیریت زمان دانست و این سوال مطرح می‌شود که چرا آژانس مذاکرات معاون فنی آمانو یعنی ناکارتس با ایران را که به تنظیم مدالیته همکاری منتهی می‌شد متوقف کرد.
این نکته نباید از نظر دور بماند که غربی‌ها در مذاکرات بغداد باید اعتمادسازی کنند و علاوه بر آن ذکر این نکته نیز ضروری است که منطق تحریم‌ها زمانی که سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا اعلام می‌کنند ایران به سمت ساخت سلاح پیش نمی‌رود عملا مبنای خود را از دست می‌دهد.
نکاتی که در پایان باید به آن اشاره شود توجه و هوشمند بودن در خصوص این امر است که طرف غربی اکنون سعی دارد با جوسازی رسانه‌ای نتیجه مذاکرات بغداد را به اوضاع اقتصادی کشورمان پیوند زده و هر گونه نتیجه را ناشی از عملکرد ایران نشان دهند نه بازی غرب.
از سوی دیگر غربی‌ها سعی می‌کنند در آستانه مذاکرات و در حین برگزاری آن در بغداد اجازه بازرسی از سایت پارچین و تعطیلی فردو را گامی موثر از سوی ایران و راهی برای کاهش تحریم‌ها مطرح کنند که این امر را به وضوح در سرمقاله جدید نیویورک تایمز شاهد آن هستیم.