به گزارش “خانه خشتی”، یکی از چیزهایی که هیچگاه برایم قابل هضم نبوده است واکنش های جوگیر مانند به بیانات رهبری است.
چ بخواهیم چ نخواهیم در دنیای امروز در تمامی حیطه ها تخصص های بسیار ریز و فراوان وجود دارد و دستیابی به تمامی این تخصص ها از لحاظ عقلی کاری بیهوده است، اما می توان با تلاش در برخی از حوزه ها تخصص لازم را به دست آورد یا با مطالعه ی عمومی در حد لازم عمیق شد و فعالیت نمود.
اما سوال اینجاست که اگر قرار است جمهوری اسلامی به عنوان بخشی از انقلاب اسلامی به سمت تمدن سازی و تبدیل شدن به ابرقدرت جهانی حرکت کند وظیفه ی اصلی چیست؟
اگر رهبر انقلاب در خصوص اقتصاد خلاء هایی را بیان می کنند یا از نبرد فرهنگی خبر می دهند معنایش این است که تمام بخش ها را رها کنیم به آن موضوع بپردازیم و مدتی بعد که رهبر انقلاب موضوع دیگری را طرح کردند موضوع قبل را رها کنیم؟
آیا باید حتما همچون کودکانی باشیم که در هنگام بازی فوتبال همه می خواهند همیشه نزدیک ترین مکان به توپ باشند؟!
پس کار تخصصی چه می شود؟
اگر شخصی در حوزه فرهنگ فعالیت می کند چرا باید حوزه ی دیگری را هم به اندازه فرهنگ در اولویت قرار دهد؟
معنای این سخن آن نیست که فعالیت ها یک بعدی شود، خیر.
بلکه اگر شخصی اولویت اولش حوزه فرهنگ است باید همیشه اولویت اول او حوزه فرهنگ باشد و اگر و تنها اگر توان کافی را داشت در حوزه های دیگر به عنوان اولویتی غیر از اولویت اول ورود کند.
روزی رهبر انقلاب از اهمیت فضای مجازی به اندازه ی انقلاب اسلامی سخن می گویند و همه به این سمت هجوم می آورند و این حرکت شتاب زده باعث میشد کارهای برنامه ریزی شده و طولانی مدت دچار آسیب های فراوانی شود، جالب تر آنکه هنگامی که رهبر انقلاب از حوزه دیگری سخن می گویند همین افراد که به صورت یکباره به فضای مجازی آمده بودند آن را رها می کنند و به موضوع جدید می پردازند.
لطفا جوگیر نباشیم و تلاش کنیم دقیق، حساب شده و در عین حال سریع نسبت به اولویت های اصلی که برای خود تعریف کرده ایم تخصصی عمل کنیم.
http://vtarash.mihanblog.com/post/298