جای خالی شادی در میان مردم/ فضای جامعه نیازمند جشنواره های حلال و منطبق با آموزه های دینی است

به گزارش “خانه خشتی“، شاد بودن یک غریزه است و واضح است وقتی این غریزه از راه قانونی آن تامین نشود افراد به سمت راه های غیرقانونی مثل استفاده از شیشه و یا مواد مخدر صنعتی کشیده می شوند.

بی توجهی به برنامه های مفرح و شاد برای مردم صدای بسیاری از آن ها را درآورده است؛ با آسیب اجتماعی می خواهند برخورد انتظامی و پلیسی کنند و از آنجایی که این آسیب ها را تهدیدی برای جامعه می پندارند پلیس را برای مقابله با آنها وارد عرصه می کنند مسلم است که این گونه حرکت ها نه تنها نتیجه مثبتی در پی ندارد بلکه گاهی بازخوردهای منفی هم از چنین حرکت هایی نصیب جامعه می شود.

باید یادآورشد: هیچکس منکر زشتی پدیده هایی مثل بی حجابی، بدحجابی و یا اعتیاد نیست، حضور پلیس در جامعه آخرین ابزار برای کنترل این آسیب هاست؛ در حالی که ما از آن به عنوان اولین ابزار استفاده می کنیم.

در زمانی که پدیده ای همچون اینترنت پا به جامعه ما گذاشت همه بی تفاوت از کنار آن رد شده و معتقد بودند که این پدیده آسیب اجتماعی خاصی به دنبال ندارد؛ اما زمانی که اینترنت فراگیر شد و در همه خانه ها رسوخ پیدا کرد آن زمان بود که برخی از آسیب هایی که این تکنولوژی به دنبال داشت مشخص شد و در پی آن تازه مسئولان می خواستند ساز و کارهای قانونی برای استفاده از اینترنت بیندیشند.

شاد بودن یک غریزه است و واضح است وقتی این غریزه از راه قانونی آن تامین نشود برخی افراد به سمت راه های غیرقانونی مثل استفاده از شیشه و یا مواد مخدر صنعتی که نشاط و شادی آن کاذب است کشیده می شوند.

مسئولان برنامه ای برای شاد کردن مردم ندارند، در چنین شرایطی فقط نشسته اند و می گویند چرا استفاده از ماهواره و اعتیاد گسترش پیدا کرده؛ مسلم است وقتی فضای بخش افسرده و غمگین با قیافه های عبوس مردم و لباس های رنگ تیره باشد یکنواختی جامعه را فرا گرفته و آسیب های مختلفی دامن بخش و شهر را می گیرد.

باید به برخی یادآورشد: شادی منافاتی با دین ندارد و نباید از برنامه های شاد تلقی برنامه های مستهجن بشود؛ مسئولین موظف هستند ساز و کارهای شاد کردن مردم را تعریف کنند؛ فضای جامعه نیازمند جشنواره های حلال و منطبق با آموزه های دینی است .

نباید زمانی که لغت شادی مطرح می شود ابعاد منفی آن مد نظر ما قرار گیرد، جامعه بیش از هر چیز به امید و شادی نیاز دارد تا وقتی که این رکن اساسی اجتماع وجود نداشته باشد نباید انتظار داشت آمار اعتیاد به مواد مخدر واستفاده کنندگان از آن کاهش یابد.

قدر مسلم آن است که وقتی برای غریزه شادی مردم که از بین نمی رود، نهادی درست نشود و این غریزه را مطابق با شئونات اسلامی ارضا نکنند به سمت مسیرهای غلط می روند. حالا هر چقدر هم نیروی انتظامی متخلفان را دستگیر کند تا پایه و اساس کار درست نشود راه به جایی نمی برند.

شاد کردن مردم هزینه چندانی ندارد، اصولا برخی افراد درک درستی از مفهوم جوانی ندارند؛ در فرهنگ بسیاری از ما، آدم ها یا کوچکند یا بزرگ و چیزی به نام جوانی در این فرهنگ وجود ندارد؛ بر اساس همین درک نادرست است که در برنامه ریزی ها هم بر آن اساسی که با روحیه و خلقیات جوان ها جور در بیاید،‌ صورت نمی گیرد و برنامه های کسالت بار جای برنامه های شاد و امیدآفرین را می گیرد.

درک نادرست عده ای از افراد تا بدانجا پیش رفته که مشکل جوانان را تنها مسکن و اشتغال می دانند در حالی که بسیاری از افراد صاحب خانه و کارمند و صاحب کار معتاد می شوند و یا در خانواده آنها آسیبی به نام طلاق اتفاق می افتد.

توجه مسئولان به ایجاد فضای شاد در مدارس، معماری شهر و جایگزینی رنگ های شاد به جای رنگ های تیره و کسالت آور تاثیر بسزایی در روحیه افراد دارد، همین کشور تاجیکستان که یک کشور بسیار فقیر است را ببینید، فقیرند اما پوشش مردم آن کشور و محیط زندگی شان پر از رنگ های شاد و نشاط آور است.

نبود فضای شاد در جامعه باعث شده تا کتابفروشی ها پر شود از کتابهای روانشناسی همچون «راههای مقابله با افسردگی» یا «ساز و کارهای شاد زیستن»، تیراژ وسیع این کتابها و وجود مشتری های پرو پاقرص برای آنها، نشان دهنده تلاش مردم در جهت مقابله با غم و اندوهی است که در جامعه فراگیر شده است.

اداره ارشاد، سازمان تبلیغات و صدا و سیما باید این فضای کسالت بار را با تعریف درست از شادی تغییر دهند، رسانه ملی اجرای برنامه های شاد و طنز را به کل تعطیل کرده، باز هم خدا چارلی چاپلین و لورل و هاردی را بیامرزد که چند برنامه برای صدا و سیمای ایران از خود بر جا گذاشتند و گرنه ما قرار بود چطور کمی شاد باشیم؟

با این شیوه نمی توان با هجوم ۳ هزار شبکه ماهواره ای بی محتوا مقابله کرد؛ مطالبه مردم فقط احداث زیر گذر و آسفالت نیست، ‌مردم انگیزه، امید و شادی اجتماعی می خواهند که در جامعه کمتر به آن توجه شده است.

راه اندازی کمیته ای تحت عنوان ارتقای نشاط اجتماعی و رفاه عمومی در کشور یک موقعیت بسیار خوبی را ایجاد میکند تا در این کمیته متولیان فرهنگی برنامه های خود را برای ایجاد روحیه نشاط و شادی در بین مردم ارایه دهند.

یادداشت از: علی محرابی زاده

برچسب ها:
خانه خشتی رفسنجان علی محرابی زاده کشکوئیه