به گزارش “خانه خشتی“، بیاییم برای یک بار هم که شده در روز عفاف و حجاب از بی حجابی و بدحجابی حرف نزنیم،
از بی حجاب ها عکس نگیریم،
با بدحجاب ها مصاحبه نکنیم،
به زور وادارشان نکنیم چادر سر کنند،
اصلا امروز پای صحبت همه چادری ها بنشینیم،
بیایید از حجاب بگوییم؛
از عفاف و پاکدامنی سخن به میان آوریم؛
از همین چادری که خیلی هامان به سر می کنیم و دوستش داریم حرف بزنیم؛
چادری که به نشان تبعیت از حضرت فاطمه (س) بر سر گذاشتیم تا بندگی مان را نزد معبود یگانه ثابت کنیم،
تا یک قدم به سوی مهربان ترین مهربانان قدم برداریم و شاهد لطف سرشارش در زندگی مان باشیم،
وقتی به واسطه پوشش ظاهرمان چادر را انتخاب کردیم، به همه یادآور شدیم که زیبایی زن مسلمان در اندیشه اوست نه در ظاهرش؛
وقتی با حفظ پوشش ظاهری در اجتماع حاضر شدیم، کم کم از نبایدها فاصله گرفتیم؛
و امروز تداعی خاطره جشن تکلیف و چادری شدنمان خبر از مسئولیتی بزرگ می دهد که بر دوشمان سنگینی می کند،
برای زهرایی شدن باید بهایی سنگینی پرداخت،
باشد تا با پاسداشت خون شهیدان سرزمینم برای حفظ میهنم جان بدهم اما چادرم را از سَرَم نَکِشَند …