چندی پیش خبری بر روی تلکس خبر گزاریها رفت مبنی بر گردن زدن ۱۸ ایرانی در عربستان که با بی تفاوتی گروههای به اصطلاح حقوق بشری ایرانی مواجه شد.
به گزارش “خانه خشتی” به نقل از باشگاه خبرنگاران ؛ اشکان رضوی عضو گروهکی با عنوان جبهه ملی ایران درباره سکوت معنی‌دار طرفداران به اصطلاح حقوق بشری می نویسد :” و شگفت آور است اینکه مدافعین سر شناس(خطاب به شیرین عبادی) و غیر سر شناس حقوق بشر همه در یک اتحاد نا نوشته شده سکوت نموده اند.!چرا؟ چون عربستان توان مالی و رسانه ای گسترده ای دارد و یا اینکه وظایف منادیان حقوق بشری خلاصه شده در موارد نقض حقوق بشر در داخل ایران؟ و شاید این ۱۸ تن را نمی شد مشمول قوانین حقوق بشری دانست؟ کدامیک از این موارد موجب شده که آقایان و خانمهای شاغل در پست حقوق بشر به مرخصی بروند؟
رادیو و تلوزیون ها و سایت های فارسی زبان را وقتی می خوانی و می بینی و می شنوی از هر ۱۰ مطلب شاید به جرات بتوان گفت که یک مطلب در رابطه با حقوق بشر و نقض آن است.
اشکان رضوی در انتهای مطلبش می نویسد :” پاسخ این پرسشها به باور من فقط اینگونه خلاصه می شود: اینکه حقوق بشر مبدل به ابزار سیاسی برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده تعریف شده است. زیرا اگر مدافع حقوق بشر واقعی وجود داشت و متعهد به مفاد آن ، نه درباره جنایات حاکمان سعودی و اعدام های وحشیانه ایرانیان بلکه باید نسبت به محاکمه نوجوان ۱۱ ساله بحرینی (علی حسن) به اتهام ضد امنیتی در بحرین و صدها جنایت روی داده توسط حکام آل خلیفه و آل سعود در این کشور نیز اعتراض می کردند و از اینگونه موارد که مورد اغماض مدعیان حقوق بشری قرار گرفته شوربختانه چنان بسیار است که شاید در نوشتاری نشود بیان نمود. اما آنچه که درد آور است سکوت تکلیف شده در برابر جنایت های اینچنینی از سوی حکام عرب است. “