حساب ویژه دشمن بر روی نفوذ و تسلط بر ما، این حساب بلوکه خواهد شد

به گزارش “خانه خشتی“، سکانس اول:
وقتی که جنگ شروع شد اکثر افراد به اصطلاح روشنفکر و متمول کشور را ترک کردند، و عده قلیلی نیز از آنها ماندند، بهشون گفته شد که دشمن اهوازو گرفته نمی خواهید از وطن تون دفاع کنید؟! جواب دادند که اهواز چه ربطی به ما داره؟ اهوازو مردم اهواز بروند ازش دفاع کنند، وقتی هم که دشمن به تهران رسید حالا فکری می کنیم!! حال کسی که چنین فکری در مورد خاک کشور خودش داره چه کسی ازش انتظار داره از مردم لبنان یا فلسطین حالا بیاد زبانی هم که شده دفاع کنه؟ اگه اون روزا دشمن به تهران می رسید که هیچ، اگر وارد خونه ی این آقایان به اصطلاح روشنفکر می شدند و زن و بچه شان را جلوی چشمانشان می بردند، و بهشون گفته می شد فلانی چرا از ناموست دفاع نمی کنی؟ چرا دست به سلاح نمی بری و جلوی دشمن در نمیای؟ اونوقت با بی غیرتی تمام می گفتن بله درسته این زن بنده هست ولی دختر فلانیه برید به باباش بگید بیاد دخترشو نجات بده… اگه از این همه بی غیرتی کسی سرشو به دیوار بذاردو دق کندو بمیرد بایستی بهش حق داد!!
گروهی از این آقایان اکنون کاسه لیس شبکه های ماهواره ای شده اند و مابقی هم در کشور زندگی انگل گونه ای را ادامه می دهند (این افراد گروه اول داستان ما هستند) در گروه دوم ماجرا هم افرادی که قبلا اهل جهاد و مبارزه بوده اند ولی الان به هر دلیلی دست از مبارزه برداشته اند جای می گیرند، این ماجرا آنجا خطرناک می شود، که افراد گروه اول روابط دوستانه ای با گروه دوم برقرار کرده و بدلیل زکاوت بیشتری هم که دارند از گروه دوم ابزاری برای اجرای نقشه ها و مقاصدشان می سازند بدون آنکه دومی ها بفهمند، سناریوهایی که اولی ها کارگردانی می کنند را گروه دوم به مرحله ی اجرا در می آورند.
سکانس دوم:
می گویند مگر حضرت علی (ع) با زبیر یا حضرت حسین (ع) با عمرسعد مذاکره نکرد؟ حال شما چرا با مذاکره با آمریکا در همه ی موضوعات اختلافی مخالفت می کنید؟ اولا از محتوای سوال بر می آید که این آقایان به اینکه آمریکا از جنس معاویه و یزید می باشد اذعان دارند، اما فراموش نکرده ایم این قماش در گذشته با استدلال کردن از اندیشه های غربی به قول خودشان می خواستند اسلام و قران را جواب بدهند حال چه شده از اسلام دلیل می آورند؟ وبا طرح چنین سوالاتی خودشان را دوستدار اسلام معرفی می کنند؟ جواب معلوم است هندوانه را اگر به شرط چاقو بخری منفعتش بیشتر است. این سوالو طبق سکانس اول گروه اول طرح می کنند و دومی ها بر زبان می آرند. اما پاسخ اصولی و منطقی آنست که معنای امروزی کلمه ی مذاکره با گذشته (۱۴۰۰ سال قبل) آیا یکی هست؟ مذاکره به معنای امروزی یعنی معامله یعنی بده – بستان یعنی یه چیزی بدی یه چیزی بگیری… اما این درحالیست که امیرالمومنین و امام حسین (ع) زبیر و عمر سعد را نصیحت کردند، آنها را به عاقبت کارشان که ختم به جهنم می شد نهیب زدند، آنها را از خشم خدا و رسولش ترساندند و به راه خدا دعوت کردند، حال آیا مذاکره با این معنا و مفهوم در گذشته (۱۴۰۰ سال قبل) با معنای امروزی آن یکسان است؟ آیا ما در مذاکره با آمریکا حرف هایی از این جنس می زنیم؟ مثلا آمریکا را از خدا می ترسانیم؟ و اگر بر فرض خلف بپذیریم که امام علی (ع) و امام حسین (ع) با زبیر و عمرسعد مذاکره آن هم به معنای امروزی داشته اند، میشه بفرمایید این دو امام معصوم چه داده اند؟ و چی گرفته اند؟ به قول رهبر معظم انقلاب آیا تاریخ را اینگونه می فهمید؟ و زندگی ائمه اطهار را اینگونه تحلیل میکنید؟…مذاکره ۱۴۰۰ سال قبل بیشتر معنای نصیحت و دلسوزی می دهد نه معنای معامله و بده – بستان! در ثانی آنجا جنس مخاطب با جنس مخاطب فعلی بسیار متفاوت می باشد، زبیر و عمر سعد اهل نماز بودند، مسلمان هم بودند، صحابه پیغمبر هم بودند، محضر مبارک پیغمبر را هم درک کرده بودند ولی آیا آمریکا هم اهل نمازه یا مثلا محضر ….. و امید به سر عقل آمدن در آنها برتری به جنایت کاری چون آمریکا دارد. در ثانی کسانیکه کمی با ادبیات فارسی آشنایی دارند خوب می فهمند که گذشت زمان عاملی بوده تا کلمات و اصطلاحات معنای دیگری به خود بگیرند، مثلا کلمه ی شوخ در گذشته به معنای چرک و آلودگی بوده ولی الان به معنای فرد بذله گو می باشد و یا کلمه ی رعنا در گذشته و الان معناهای متفاوتی داشته است… حقیقتا به قول دکتر روحانی امان از این بیسوادها… اصلا بیاورید که کجای نهج البلاغه با اینکه علی امام امت است با معاویه نه بده – بستان همان اظهار دلسوزی هم کرده باشد؟ به قول آن استاد، ما دلمان برای کسی که راهو عوضی میره میسوزه ولی کسی که عوضی راه میره نه!! ولی اگر راستی کسی حرف این آقایان را در اثر بی اطلاعی بپذیرد و بی راهه برود مسئولش کیست؟ قطعا عده ای در روز قیامت در صحنه حسابرسی باید بیشتر از بقیه بمانند و جواب بدهند.
حال ببینید این آقایان با علم به اینکه آمریکا از جنس معاویه و یزید است چه آدم هایی هستند که حاضرند با قاتلین امامشان مثلا دست بدهند و برای آنها لبخند هم بزنند و با آنها اگر لازم شد هتل کوبورگ هم بروند اگر لازم شد با آنها لب ساحل هم بروند، تلفنی هم احوالی بجویند، ببینید امت اسلام به کجا رسیده است؟ اینک بنگر به حال امت یا محمدا.
مصیبت عظما آن است که کسانیکه برای دشمن راه نفوذ را غافلانه باز کرده اند و به دشمن فرصت هایی برای ضربه به منافع ملی داده اند قهرمان ملی هم میشوند؟ در حالیکه کلاه گشاد امیرکبیر را بر سرش گذاشته اند خبر هم ندارد؟
سکانس سوم:
بعضی وقت ها خدا را شکر میکنم که امام علی در زمان الان ما نبوده، و گرنه به آن حضرت کلماتی فراتر از افراطی می گفتند، در زمان فعلی به جوانان متدین و هیاتی به خاطر اینکه دو تا مرگ بر آمریکا گفته اند و نمی خواهند در برابر دولت گردنکش و بد عهد آمریکا خم بشوند و منطق شان اینست که با ظالم بایستی با زبان خودش صحبت کرد و نرم خویی با ظالم، ظلم به مظلوم است و اصلا این منطق یک ایدئولوژی اسلامی می باشد مثلا در بحار داریم که ما این همه مصیبت را بر ایوب نبی فرستادیم چرا که با ظالمی دو کلمه با نرمی سخن گفت و یا وقتی پیامبر می فرمایند هر مسلمانی که صدای کمک خواهی برادر مسلمانش را بشنود و به او لبیک نگوید از من نیست تکلیف ما را در برابر مردم فلسطین مشخص می کند و اصلا بخاطر همین ایدئولوژی اسلامی بوده که در طول زمان اسلام وهابی، اسلام آمریکایی، شیعه ی انگلیسی و این جدیدا عده ای از روی تغافل اسلام رحمانی را بوجود آورده اند تا اسلام ناب را از مسیر خارج کنند و اسلام ناب را بر اساس منافع خودشان تنظیم نمایند چرا که اسلام ناب تنها برنامه ی درست و حقیقی بر روی کره خاکی می باشد که می تواند ریشه ی طاغوت و نوادگانش را به خشکاند، اگر اینگونه نیست پس این همه هیاهو و سرو صدا علیه اسلام و پیامبر برای چیست؟ در این برهه همه جوانان متدین موظفند که اول پازل طراحی شده ی دشمن غدار را پر نکنند و بعد با بصیرت عمارگونه قدم بردارند و مواظب باشند که دل های مریض و عنودان بدگهر به اسم آنها و به کام خود دست به حیله گری و عوام فریبی نزنند، و چون امت حزب ا… در حال انجام این ماموریت هستند برای خراب کردن و از میدان به در کردن نیروهای مومن، عده ای از خدا بی خبر انواع برچسپ ها و توهین ها را به آنها روا می دارند، جوانان مومن امروز فقط علیه استکبار شعار داده اند ولی حضرت امیر (ع) مردم را به جنگیدن با معاویه و نماد استکبار دعوت می کرد، پس اگر امروز فرزند ابیطالب بین ما بود کلمه ای فراتر از افراطی به او می گفتند، حضرت امیر (ع) ۳ بار تا آستانه جنگ با معاویه مردم را جلود برد و دعوت به قیام کرد و ۲ بار آن مردم بی وفای آن روز کوفه علی را تنها گذاشتند و فقط ۱ بار از این دفعات به جنگ صفین انجامید، در اوان جنگ صفین عمروعاص به معاویه می گوید ای ابامعاویه نه به قشون خودت اعتماد کن و نه روی خدعه های من، فقط دعا کن در لشکر علی افراد ساده انگار، بی بصیرت و سازشکار زیاد باشد، امروز دشمن روی همین موضوع جهت نفوذ و تسلط بر ما حساب ویژه ای باز کرده است که به اذن خدا این حساب بلوکه خواهد شد.
یادداشت از : احد امینی