اصل نظام در خطر است/ ظریف باید پاسخگو باشد

دستگاه های تصمیم ساز و اندیشکده های استراتژیک آمریکایی دو دهه پیش پروژه ای را تحت عنوان SSR “Security Sector Reform”  را که به معنای «رفرم اجزاء و قطعات قطاع امنیت»‌ است برای در هم شکستن محور مقاومت استارت زدند اما بزرگترین مشکلی که در خصوص انجام این پروژه بخصوص در ایران داشتند عدم دسترسی داخلی در جمهوری اسلامی ایران بود.

مبتنی بر این پروژه کشور عامل که در این مثال آمریکا می باشد قدرتمندترین رکن کشور مورد هدف خود را که یکی از ۵ رکن سازمانی « سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، نظامی ، اقتصادی » می باشد ، باید مورد نفوذ قرار داده و به تدریج آن قدرت را تا ضعیف ترین حالت ممکن تضعیف نماید. و به ترتیب به سراغ بقیه ارکان سازمانی قدرت رفته و آن ها را نیز تضعیف نماید و بدین ترتیب پایه های قدرت کشور از بین رفته و از هم می پاشد.

همین عمل در توافق هسته ای انجام گرفت، که مبتنی بر آن ایران با محدودیت هایی در خصوص توان موشکی خود مواجه گشت و اگر جلوی این نفوذ گرفته نشود به تدریج و قدم به قدم گستره ی آن افزایش یافته و تمام توان دفاعی کشور را مورد تهاجم قرار داده و آن را محدود می نماید.

یکی دیگر از ارکان قدرت ، قدرت اقتصادی می باشد و در این مثال هم آمریکا با مشکل نفوذ مواجه بود وبا توجه به توافق هسته ای اگر درهای تجارت به روی آمریکا باز شود و با ایجاد نمایندگی های اقتصادی ، بخصوص بانک ها ، راه نفوذ ایالات متحده باز شود آمریکا امکان این را می یابد که جنگ ارزی را همان گونه که در چین و روسیه استارت زده است بتواند در ایران نیز استارت بزند که بسیار خطرناک می باشد.

زیرا با توجه به اینکه دولت فعلی کار را به جایی رسانده که تولید پول بدون پشتوانه از کنترلش خارج شده و در طول کمتر از دو سال حجم پول و به تبع آن نقدینگی خلق شده در این دولت معادل کل ۴ سال دولت دهم است و این امر قدرت پول ایران را به شدت کاهش داده است ، جمهوری اسلامی یارای مقابله با این نبرد نابرابر را نخواهد داشت.

باید قدردان مقام معظم رهبری باشیم که با نگاه کلانی که دارند سوای مسائل حقوقی و اقتصادی که در مذاکرات مورد توجه است ، نگاه استراتژیکی دارند و به پشت صحنه و هدف اصلی این مذاکرات که باز شدن راه نفوذ آمریکا به ایران است توجه دارند و از همان ابتدا نیت پشت همه ی این نمایش را تشخیص و تذکر داده مستحکم پای خط قرمز های مد نظر خود که موجب حفظ و پیشرفت نظام جمهوری اسلامی ایران است ایستاده اند.

حال سوال اینجاست ، دستگاه دیپلماسی و به خصوص ظریف چه موضعی در این خصوص دارند. اگر که از هدف پشت صحنه ی ایالات متحده اطلاع داشتند پس چه جوابی جز خیانت برای پاسخ به شبهات مخاطب در خصوص توانایی تیم مذاکره کننده می توان داشت. البته ما اعتقاد به خیانت نداریم.

و اگر بی اطلاع از این نیت و هدف و استراتژی ایالات متحده بودند پس باید در توانایی و اعلمیت تیم مذاکره کننده ، علی الخصوص جناب ظریف تشکیک کرد و از او خواست که آینده ی ملت ایران را بیش از این به خطر نیانداخته و از این مذاکرات کناره گیری نماید.

اما اگر جناب ظریف خود مایل به کناره گیری نیست پس این وظیفه ذاتی و اساسی نمایندگان ملت است که از اساسی ترین هدف ، یعنی حفظ نظام که از اوجب واجبات است، نماز واجب خود را ترک کرده و دست به کار شوند.

آیا زمان استیضاح وزیر خارجه فرا نرسیده است ؟ آیا نمایندگان از میزان نزدیکی این خطر آگاه نیستند؟ پرسش اینجاست تا کنون چه می کرده اند؟ آیا آنها نیز همچون جناب ظریف بی خبرند؟ با توجه فرمایشات امروز رهبری، آیا حجت بر این دوستان تمام نشده است؟

مسئله نفوذ، مسئله مرگ و زندگی برای نظام جمهوری اسلامی است و اصلا جایی برای تساهل و تسامح باقی نگذاشته و نیاز به برخوردی سریع ، صریح و قاطع دارد.

انتهای خبر/