جانبازان با الهام از کردار و منش جانباز کربلا، حضرت عباس(سلام الله علیه)،درس فداکاری و شجاعت و وفا آموختند و در عمل نیز آن را به اثبات رسانیدند.
به گزارش “خانه خشتی” به نقل از مهندس نیوز،جانبازان با الهام از کردار و منش جانباز کربلا، حضرت عباس(سلام الله علیه)، درس فداکاری و شجاعت و وفا آموختند و در عمل نیز آن را به اثبات رسانیدند. این عزیزان در راه دفاع از اهداف مقدس اسلام، تا پای جان ایستادند و با اهدای بخشی از وجود خود، از حریم اسلام محافظت نموده، حماسه ای جاوید آفریدند. آن ها امروز نیز با حضور در صحنه های مختلف سیاسی، فرهنگی، علمی و ورزشی، از ارزش ها و اهداف انقلاب اسلامی دفاع نموده و با عمل به دستورات و احکام الاهی، الگوی شایسته ای برای جوانان و همه مردم انقلابی به شمار می آیند.
جانباز در کلام امام خمینی رحمه الله ؛
در کشاکش نبردو جهاد، در هنگامی که آتش و گلوله بیداد می کرد و مردانگی و غیرت در جبهه های جنگ معنا می یافت، و در روزهایی که آسمان از خون گلگون شهیدان به سرخی می زد، سلسله دار انقلاب و امام دل ها فرمود: «جانبازان، رهبرانِ نهضت اند».
ایشان در جای دیگر می فرماید: «مجروحین و معلولین، خود چراغ هدایتی شده اند که در گوشه گوشه این مرز و بوم به دین باوران، راه رسیدن به سعادت آخرت را نشان می دهند».
جانباز در کلام رهبر جانباز؛
در دوران هشت ساله جنگ، برخلاف جنگ های رایج دنیا، شاهد حضور بالاترین شخصیت های سیاسی و علمی کشور در خطوط مقدم جبهه بودیم. رهبر معظم انقلاب نیز در دوران دفاع مقدس، با قلبی سرشار از عشق به جهاد، بعضی از اوقات گران بهای خود را در جبهه های حق علیه باطل سپری نمودند.
ایشان، جانبازان را شهیدان زنده نامیده و می فرماید: «جانبازان، انسان هایی هستند که در سخت ترین دوران کشورْ شرف، شجاعت و تعهد خود را ثابت نمودند. ما به جانبازان، به عنوان شهیدان زنده انقلاب اسلامی افتخار می کنیم».
جانبازان، قهرمانان ایران اسلامی؛
جانبازان، انسان هایی ایثارگر و جان برکف اند که طی سال های جنگ تحمیلی و تجاوز دشمن، در خطوط مقدم جبهه، قهرمانانه سینه خود را در برابر آتش دشمن سپر کرده و در راه حفظ کیان اسلام، سلامت خود را تقدیم داشتند. هم چنین ایثارگرانی که به هنگام عملیات پاکسازی یا سایر مأموریت ها و بمباران ها، به نحوی صدمه دیده و با فداکاری های خود، کشور اسلامی و نظام الاهی آن را حفظ کرده اند، از شمار جانبازان محسوب می شوند. آری، جانبازان، قهرمانان واقعی و همیشگی این مرز و بوم اند. آنان سند زنده حقانیت انقلاب اسلامی و در واقع اسناد غیرقابل انکار حضور نیرومند جوان های ارزنده و انقلابی ما در جبهه و پشت جبهه هستند.
سرمایه جانبازی؛
جانبازان، انسان های برگزیده ای هستند که بسیاری از نعمت های مادی خود را به پیشگاه دوست تقدیم کرده اند. آنان به دلیل از خود گذشتگی ها و ایثارگری هایشان، موانع و حجاب ها را که در اثر تعلّقات و وابستگی های دنیوی ایجاد می شود، کنار زده و راحت تر با خداوند به مناجات می پردازند. قلب شکسته آنان، بزرگ ترین سرمایه جانبازی شان به شمار می آید.
جانباز با این سرمایه عظیم معنوی، زمینه استجابت دعا و نزول امدادهای غیبی را برای خود و ملت ایران فراهم می آورد. او با سخنان برخاسته از اعتقاد و معنویت خویش، موجب هدایت و ارشاد افراد جامعه شده، از انحرافات و فساد آن ها جلوگیری می کند و مانع بزرگی برای هجوم بیگانگان به سرزمین اسلامی محسوب می شود.
جانبازِ نمونه صدر اسلام؛
تاریخ اسلام، سرشار از سرگذشت دلاورمردانی است که سراسر زندگی شان، نشان از ایثارگری و جانبازی دارد. یکی از این مردان بزرگ، «زید» است که سال ها قبل از آن که نشانی از جانبازی در پیکر خود داشته باشد، خبر آن را از پیامبر صلی الله علیه و آله شنید. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روزی در حق او فرمود: «زید مردی است از مردان امت من که یکی از دست هایشان را در راه خدا هدیه خواهد کردو آن دست بر او به سوی بهشت سبقت می گیرد و زودتر از خودش وارد بهشت می شود و سرانجام خود او نیز در بهشت به دستش ملحق خواهد شد».
زید در جنگ جمل در کنار امیرمؤمنان علی علیه السلام با سپاه دشمن به نبرد پرداخت و پس از آن که جراحات بسیار زیادی برداشته بود، با نشان پرافتخار جانبازی به معبود خویش پیوست.
جانبازی، مقامی برتر از شهد؛
جانبازی، مدال افتخاری است که خداوند متعال این نعمت ارزشمند خویش را نصیب انسان های پاک و بی آلایش خود می نماید؛ انسان هایی که از هستی و جان خویش در راه رضایت حق گذشته و در این راه، صبر و مقاومت می کنند. آن ها در صورت ادامه این راه، فضیلت و ارزششان حتی از شهیدان نیز والاتر است. راز این برتری این است که زندگی جانباز، همراه با سوختن است و چنان چه بتواند در مسیر اهداف واقعی خود، که تحقق آرمان شهداست مقاومت نموده و دشمنان را رسوا سازد، در این صورت فضیلتش از شهیدان نیز بیش تر خواهد بود.
رسالت جانبازان؛
جانبازی، مقام والایی است که خداوند این افتخار بزرگ را نصیب بعضی از افراد برگزیده خود نموده و بر این اساس، مسؤولیت و وظایف آنان نیز بزرگ و سنگین است. اگر آنان دیروز در جبهه های نبرد و در زیر باران آتش و در دل امواج سهمگین دشمن، استوار مانده و از امتحان الاهی سربلند بیرون آمده اند، امروز با امتحان بزرگ تر و دشوارتری روبه رو هستند. تحمّل سختی ها و مشکلات جسمی و روانی و پیامدهای اجتماعی آن برای کسب رضایت الاهی و انتقال فرهنگ ایثارگری به دیگران، از رسالت جانبازان است.
آنان با ارج نهادن به ارزش های دینی و اسلامی و با ترویج فرمان های اصیل اسلامی و عمل به آن ها، باعث تشویق افراد جامعه و هدایت آنان و حفظ ارزش های اسلام و انقلاب می گردند. جانبازان الگوی ارزش های اسلامی و مروّجان معنویت در جامعه به شمار می آیند.
جانباز، آموزگار انسانیت؛
ای جانباز! ای که خلوص در تو خلاصه می شود، عشق با تو تفسیر می گردد، حماسه با تو آغاز می شود، ایثار از وجود تو شکل می گیرد، ایمان از تو جاودانه می شود، زندگی از نخل پربار وجود تو جوانه می زند، و خون انقلاب در تن تو می جوشد، تو در حقیقت آموزگار و معلم انسانیت، شرافت، شجاعت و مردانگی هستی و چه زیبا خود این راه را پیموده ای.
ای جانباز! آینه صاف اندیشه ات، تصویر پاک تو را به ابدیت پیوند می زند. تو از مرز انسانیّت فراتر رفته ای، تو والاتر و بالاتر از انسانی. تو فراراه انسان، شعله ای افروختی که تا جهان باقی است، نور آن نیز باقی خواهد ماند. تو در جانبازی، خود را فنا کرده ای و در فنای خود، بقای دین و میهن را خواسته ای.
جانباز در جبهه ای دیگر؛
جانبازان عزیز در هشت سال دفاع مقدس و با جهاد مردانه خود، افزون بر آن که باعث خواری و شکست دشمن شدند، جامعه را نیز از نظر فکری و فرهنگی متحول ساختند، جوان ها را به سرعت به سمت ارزش های معنوی و الاهی سوق دادند و فضای کشور را با عطر شهادت و جانبازی معطر نمودند.
امروز جانباز در صحنه فرهنگ جامعه حضور یافته تا با دست ها و پاهای بریده شده و چشم های نابینا، مشعل فروزان ارزش های الاهی را مشتعل تر نماید. او ایستاده تا نام و یاد و فرهنگ شهیدان را زنده نگاه دارد. ایستاده تا درس امید و ایمان و اراده به جامعه داده، به آن ها شور و نشاط حسینی بخشد و با آثار فرهنگی و هنری ارزشمند خویش، در جامعه تحول و دگرگونی فرهنگی ایجاد نموده و جان و روح مخاطب را متأثر سازد. آثار بر جای مانده از این عزیزان، بهترین سند گویا بر این ادّعاست.
فرزندان شایسته؛
فرزندان عزیز جانبازان، انسان هایی هستند که نهال وجودشان ریشه در ایثارگری ها و دلاوری های پدرانشان دارد. آنان با پرورش یافتن در کنار پدران جانباز خویش، که وجودشان سرشار ازمعنویت و صبر و مقاومت و ایثارگری است، راه و رسم آزادگی و آزاد زیستن را در عمل و به عیان تجربه نمودند. این عزیزان با به کارگیری رمز و راز صحیح چگونه زیستن، می توانند سرمایه بسیار خوبی برای کشور و میهن اسلامی باشند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در این باره می فرماید: «شما فرزندان جانباز، باید به پدران خود افتخار نمایید و با خودسازی معنوی و علمی و جسمی و حفظ روحیه نشاط و شادابی، در آینده مردان شایسته ایران اسلامی و منشأ خدمات و برکات فراوان باشید».
همسران برگزیده؛
همسران جانباز، زنان ایثارگری هستند که رسالت بزرگ ترویج ارزش های اسلامی و آرمان های الاهی را در کنار همسران شایسته خود بر دوش گرفته اند. آنان همانند پروانه، گرداگرد وجود شمع های روشن ایثار می گردند تا بر نورافشانی و پرتوافکنی آنان بیفزایند.
همسران جانباز اگر به خوبی به ارزش وجودی و عظمت روحی و فداکاری های این انسان های برگزیده خداوند پی ببرند و آنان را در انجام رسالت سنگینی که برعهده دارند یاری نمایند، می توانند سرمشق و الگوی شایسته ای برای همه زنان مسلمان ایران باشند؛ زیرا وجود جانبازان در جامعه، بر معنویت و ارزش های واقعی افزوده و از غفلت ها و لغزش ها جلوگیری می نماید و معیارهای مادی و دنیوی را کاهش می دهد.
تا در هوای عشق پری باز کرده اید
پروانه وار سوختن آغاز کرده اید
پروانگانِ سوخته پَر را شما ز شوق
پرواز داده اید و چه اعجاز کرده اید
کرّوبیان به حال شما رشک می برند
تا در هوای عاطفه پرواز کرده اید
مردم و جانبازان؛
جانبازان، از متن جامعه برخاسته و به جبهه ها شتافته اند و امروزه نیز در میان مردم و در زمینه های مختلف و عرصه های گوناگون، به کار و تلاش می پردازند و مردم هر روزه شاهد حضور سبز آنان در میان خود هستند.
برماست که ضمن ارج نهادن به ایثارگری های جانبازان و احترام به ارزش های اسلامی و انقلابی آنان، شرایط جسمی، روحی و ذهنی شان را در نظر گرفته و در مقام مواجهه با آنان، عزت و عظمتشان را حفظ نموده و از تحمیل برخی خواسته ها و ایجاد فشارهای روحی و جسمی برای کسب برخی منافع شخصی و گروهی بپرهیزیم و آنان را با صفا و صمیمیت در جمع خود پذیرفته، از خاطرات و تجربیات آنان بهره مند گردیم و از حریم آن ها دفاع بنماییم تا بدین وسیله، رضایت خداوند و معصومان علیهم السلام را به دست آوریم.