آنچه که دانشجویان هشتاد و هشتی از فتنه می گویند

به گزارش “خانه خشتی” ، ما دانشجویان نسل سومی در ۱۳ آبان ۵۷ حضور نداشتیم تا با نثار خون خود دین خدا را حفظ کنیم و ریشه ظلم را برکنیم ما در تسخیر لانه جاسوسی نقشی نداشتیم، ما در اعتراض به کودتای ۲۸ مرداد قندچی و شریعت رضوی و بزرگ نیا نشدیم ولی از نسل همانهاییم… گرچه به چشم ندیدیم استکبارستیزی و حق خواهی همدرسهایمان را ولی با جان شنیدیم رشادتها را.

درختهای دانشگاه که پارچه های سبز و سیاه به خود می دید شاهد خون دلیست که خوردیم

ما دانشجویان کرمانی؛ توطئه های لانه جاسوسی را ندیدیم ولی کودتای مخملی ۸۸ برای سرنگونی نظام را از سر گذراندیم؛ درختهای دانشگاه که پارچه های سبز و سیاه به خود می دید شاهد خون دلیست که خوردیم، کعبه دانشگاه شاهد اشکهایی است که ریختیم.

در سال ۸۸ تشکلها به دو دسته تقسیم می شدند یک دسته جریان موسوم به جریان سبز بودند که با حمیت های مالی فتنه گران اهداف آن ها را در دانشگاه پیگیری می کردند و جریان دیگر موسوم به پیروان خط امام و رهبری که این جریان شامل چهار تشکل دانشجویی ، بسیج دانشجویی، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل، جامعه اسلامی و دانشجویان عدالتخواه بودند که در راه دفاع از آرمان های امام خمینی (ره) به صحنه آمده بودند.

بیشتر فعالیت های سیاسی در دانشکده فنی شکل می گرفت؛ از قدیم الایام دانشکده های فنی دانشگاه ها مرکز بیشترین فعالیتهای سیاسی بود از همان ۱۶ آذر که سه دانشجو در دانشکده فنی دانشگاه تهران شهید شدند؛ دانشجویان مهندسی نسبت به مسائل سیاسی علاقمندتر و فعالتر نشان می دادند.

دانشکده فنی دانگشاه باهنر نیز مرکز اصلی تشکل های دانشجویان بود که با برنامه های گوناگون مثل پخش فیلم، چاپ نشریه و درج مطالب در بردها افرادی را به خود جذب می کردند.

فروردین ماه ۸۸ که تبلیغات انتخاباتی زودهنگام بود افراد مختلفی به عنوان نماینده های نامزدهای انتخاباتی در دانشگاه حضور پیدا می کردند و به یارگیری از بین قشر نخبه و جوان می پرداختند؛ در اردیبهشت ۸۸ بود که میرحسین موسوی در دانشگاه باهنر سخنرانی داشت.

برخی دانشجویان تنها برای شنیدن برنامه های نامزدها در مراسم شرکت می کردند نه برای طرفداری

ن.ر دانشجوی مهندسی شیمی دانشگاه باهنر که از فعالین دانشجویی سال ۸۸ بود می گوید: هنگام حضور موسوی در دانشگاه سالن مملو از جمعیت بود اما نمی توان گفت تمام این دانشجویان از طرفداران جنبش سبز بودند بلکه خیلی از افراد صرفا جهت شنیدن نظرات و دیدگاههای کاندیداهای مختلف در تمامی جلسات سخنرانی و برنامه های نامزدها شرکت می کردند.

ع.ش نیز یکی از دانشجویان بود که در سال ۸۸ در دانشگاه آزاد کرمان مهندسی صنایع می خواند؛ او می گوید: تمام امکانات دانشگاه آزاد خصوصا کرمان با ریاست افرادی که عضو کمیته های اصلی تبلیغات موسوی بودند در اختیار جنبش سبز قرار می گرفت، درمقابل وقتی که غلامحسین الهام به عنوان نماینده احمدی نژاد به دانشگاه آمده بود با برخورد بدی از او پذیرایی کردند.

در این روزها تشکلهای دانشجویی جان گرفته بودند و فعالانه در حمایت از نامزدهای انتخاباتی مورد نظر خود قلم میزدند و کمپین و همایش برگزار می کردند؛ اما در این بین فعالیت برخی گروهها قابل تامل بود.

جنبش سبزاز طریق برانگیختن حس زیبایی دوستی دانشجویان وجاذبه جنس مخالف یارگیری می کرد

ع.ش در خصوص یکی از اقدامات دانشجویی در حمایت از جنبش سبز می گوید: روبروی در دوم دانشکده فنی در دانشگاه آزاد کرمان میزی بود که با حضور دانشجویان دختر دستبند سبز و عکسهای میرحسین موسوی را بین افراد پخش می کردند؛ در واقع اینها از طریق برانگیختن حس زیبایی دوستی دانشجویان و جاذبه جنس مخالف برای خود یارگیری می کردند.

ح. ه در این رابطه می گوید: اکثر کمپین هایی که راه اندازی می شد خارج از دانشگاه بود مثلا برنامه کوهنوردی مختلط دانشجویان که به اسم حمایت از جنبش سبز رفتارهای ساختارشکنانه دختران در کنار پسران شکل می گرفت و اینطور به جذب نیروی جوان جامعه می پرداخت.

شور و التهاب روزهای قبل از انتخابات سپری شد تا جمعه ۲۲ خرداد ماه فرا رسید و فردای آن روز آغاز امتحانات پایان ترم دانشجویان بود که همگی لغو شدند اما از بیست و ششم روال عادی امتحانات از سر گرفته شد؛ در دوران امتحانات فضای دانشگاهها تقریبا آرام بود بجز کارهای جسته و گریخته برخی تشکلها.

پروژه شهیدسازی جنبش سبز در کل کشور کلید خورد که دانشگاهها نیز از آن بی نصیب نبودند

م.ر فضای دانشگاه باهنر بعد از انتخابات را اینطور به تصویر می کشد: بعد از ۲۲ خرداد اکثر دانشجویان به شدت درگیر امتحانات بودند و فضای ملتهب دانشگاه فروکش کرده بود اما در همین حین پروژه شهیدسازی جنبش سبز در کل کشورکلید خورد که دانشگاهها نیز از آن بی نصیب نبودند و تشکل انجمن اسلامی دانشگاه باهنر هر روزه بردهای دانشگاه را پر می کرد از عکس به اصطلاح شهدای جنبش سبز که خود را برحق نشان دهند. تابستان با همین فعالیتهای کمرنگ سپری شد تا اینکه فعالیتهای دانشجویی از اول مهرماه شدت گرفت تا رسیدیم به ۱۳ آبان و راهپیمایی این روز که تعداد قابل توجهی از دانشجویان در آن شرکت داشتند و نکته قابل توجه بعد از این راهپیمایی عکسهایی بود که از تجمعات مردم کرمان در رسانه های بیگانه پخش می شد و در اینجا کمابیش بوی خیانت به وطن به مشام می رسید که عده ای به طور مستقیم یا غیرمستقیم با ضد انقلاب خارج نشین همراهی می کردند.

رفتارهای هنجارشکنانه جنبش سبزنقطه افتراق خیلی از دانشجویان از این جریان بود

م.ه از دانشجویان طرفدار جنبش سبز در سال ۸۸ می گوید: من عضو جنبش سبز بودم ولی از زمانیکه رفتارهای هنجارشکنانه افراد موسوم به این جنبش را دیدم که در نهایت به توهین به مقدسات ما ختم شد، نقطه افتراق کامل من و خیلی از دوستانم از این جریان بود.

م.ر دانشجوی حاضر در ۱۶ آذر در دانشگاه باهنر، حوادث روز دانشجو را اینطور بیان می کند: مساله حایز اهمیت در سال ۸۸ که از جانب اکثر تشکلها رعایت می شد حفظ فضای آرام و به دور از تشنج در دانشگاه بود تا اینکه در ۱۶ آذر ماه عده ای در اطراف ساختمان معروف به ساختمان کعبه جمع شدند و شعارهای ساختارشکنانه ای سر می دادند و در مقابل برخی دانشجویان به صورت خودجوش شعارهایی علیه فتنه سر می دادند.

همه اتفاقات خاطره شد و درس و عبرت اما ۲۳ آذر ۸۸ حادثه ای ماندگار در تاریخ دانشگاه باهنر رقم خورد و تجمعی صورت گرفت که خبرش حدود ۴ ساعت به عنوان بالاترین خبر خبرگزاری ها درج شده بود.

اراده دانشجویی و نصرت الهی حادثه ۲۳ آذر را رقم زد

ا. د. در حالیکه چشمانش را از ما می دزد تا اشکش را نبینیم از حادثه ۲۳ آذر می گوید: اراده دانشجویی، نصرت الهی، شور و شکوه فتنه شکن، کاری مخلصانه برای خدا، کاری که درآسمان ها دیده شد در ۲۳ آذر در دانشگاه باهنر رقم خورد؛ در سال ۸۸ و در روز ۱۶ آذر همان سال به یار سفر کرده و پیر جماران در تجمع مقابل دانشکده فنی دانشگاه تهران توسط یاران میرحسین موسوی به آتش کشیده شد و ازهمان روز موج اعتراضات دردانشگاههای سراسر کشور به راه افتاد؛ بنابر تصمیم مجموعه تشکل های متعهد دانشگاه مقرر شد تجمعی در روز ۲۲ آذر در مقابل مسجد دانشگاه شکل بگیرد اما در ظهر همان روز تصمیم گرفته شد که تجمع به ساعت ۹ صبح روز بعد در مقابل تالار وحدت موکول شود.

وی در ادامه می افزاید: صبح روز بعد دانشجویان، مسئولان و کارکنان دانشگاه همگی برای خلق حماسه ای بزرگ و ماندگار حضور پیدا کردند و با سردادن شعارهایی حرکت جمعیت آغاز شد؛ خاطرم هست از سمت راست دانشکده ی ادبیات حرکت کردند و از مقابل کتاب فروشی رزبان عبور کرده و از مقابل ساختمان دی یک به سمت سر در دانشگاه روانه شدند، می توان گفت در تاریخ دانشگاه این چنین تجمعی بوجود نیامده بود؛ بعد از آن جمعیت به سمت گلزار شهدا که قبلا محیط بازی بود حرکت کرده و با چشمانی اشک بار زمزمه می کردند “کجایید ای شهیدان خدایی ” و کار ویژه آن روز برگزاری نماز جماعت ظهر و عصر همراه با قرائت بیانیه در صحن دانشگاه و در مقابل تالار وحدت بود.

دانشجویان کرمانی پیشقراوالان راهپیمایی ۹ دی بودند

ن.ر در رابطه با این روز می گوید: حرمت شکنی که در دانشگاه تهران علیه امام خمینی (ره) صورت گرفت نقطه ای شد بر پایان مماشاتی که قبلا صورت می گرفت و راهپیمایی که بعد از آن در دانشگاه باهنر بر علیه فتنه صورت گرفت و سیاه پوش شدن دانشگاه توسط دانشجویان باعث شد خیلی از افراد طرفدار جنبش سبز خط خود را از فتنه جدا کنند؛ بعد از آن هم ماجرای عاشورای سال ۸۸ نقطه پایانی بود بر بحث فتنه و در خود دانشگاه هر چند انجمن اسلامی سعی کرد این بحث را به نیروهای نظام منصوب کند یا بدنه قبلی که به موسوی رای داده بود را جذب کند موفق نشد و با راهپیمایی ۹دی مردم کرمان که تعداد زیادی از دانشجویان حضور داشتند فعالیت فتنه گران پایان یافت.

۹ دی نشان داد دانشجویان همچنان بر قطار انقلاب سوارند و از کسانی که اصرار بر پیاده شدن از این قطار را دارند پیروی نمی کنند.

فتنه برای ما برکت بود

با تمام خسارتهای مالی و عرضی که درجریان فتنه ۸۸ به کشورمان تحمیل شد، عده ای معتقدند فتنه برای ما برکت بود؛ از این لحاظ که کمبودهای خود را شناختیم و تازه فهمیدیم از کجاها ضربه خوردیم، فهمیدیم که در رسانه و فضای مجازی مشکل داشتیم؛ در آن زمان ضریب نفوذ اینترنت ۲۰ درصد بود و فیس بوک و توئیتر خیلی فعال نبودند و بی بی سی هم ۵ ماهی بود که راه اندازی شده بود ولی جوسازی احساسی و غیر منطقی آنها قوی بود اما اگر از ظرفیتهایمان درست استفاده کنیم؛ می توانیم جلوی سو استفاده های بیگانگان را بگیریم.