ایراوونک (ارمنستان)

“خانه خشتی”: به قلم کروپ سرکیسیان: با توجه به هیاهویی که در سطح جهان به پا شده است، ترکیه همان طوری که انتظار می رفت موفق نشد از داستان انهدام هواپیمای ۴-F ترکی در تاریخ ۲۲ جون (۲/۴/۹۱) توسط سوریه امتیاز کسب نماید. پدافند هوایی سوریه که با سیستم رادار و ضد موشکی روسی مسلح می باشد و با کمک متخصصین روسی مورد بهره برداری قرار می گیرد این هواپیما را در قلمرو سوریه منهدم کرده بود و هر چقدر هم که احمد داوود اوغلو سعی کرد قانع کند که این رخداد در آب های بین المللی دریای مدیترانه به وقوع پیوسته است، نتیجه نداد. واقعیت امر در آن است که قطعات هواپیما در آب های سوریه مشاهده شده اند و بر اساس گزارش رادار، هواپیمای ترکی به صورت غیرقانونی وارد حریم هوایی سوریه شده است و هواپیما بر اساس قوانین بین المللی منهدم شده است. و قابل درک است که ترکیه باید توجیه نماید هواپیمای این کشور در حریم هوایی کشور دیگر چه کار داشته است؟
تعجب نکنید، چنین سئوالاتی در خود ترکیه نیز به سمع می رسند. خصوصاً حزب کمونیست ترکیه با درخواست استعفای دولت اردوغان ظاهر شده و مسئولیت این رخداد را به دوش ترکیه گذاشته و آن را «توطئه پست» محسوب کرده است. علاوه بر این کمونیست های ترک تأکید می کنند که این تنها توطئه ای نمی باشد که اردوغان در قبال سوریه اعمال کرده است. خلاصه کلام آنکارا در خصوص این مسأله مواضع خود را آن قدر ضعیف ارزیابی می کند که در رابطه با انهدام هواپیما به شورای امنیت سازمان ملل مراجعه کرده است، لاکن دست به هیچ اقدامی نزده است. گرچه بر اساس نامه ای که به شورای امنیت مراجعه کرده است انهدام هواپیما را خطری برای «صلح و امنیت منقطه» ارزیابی کرده است. قبل از آن نیز ترکیه با چنین درخواستی از ناتو خواستار آن شده بود تا نشست فوق العاده برگزار کند و در این راستا گام بردارد و این اقدام می توانست به صورت حمله نظامی به سوریه بروز یابد. لاکن ترکیه موفق نشد توجیه عاقلانه ای پیدا کند که انهدام هواپیمایی که حریم هوایی کشور دیگر را نقض کرده است چه ارتباطی با به خطر انداختن امنیت ترکیه می تواند داشته باشد.
لذا غرب ترجیح داد مستقیماً به ترکیه مساعدت نشان ندهد زیرا درک می کند که توطئه انجام گرفته است و مداخله کردن در توطئه دال بر دخیل بودن در آن می باشد. بدین خاطر نیز ترکیه به خاطر انهدام هواپیما در مورد آغاز جنگ با سوریه فکر نمی کند. و سوریه نیز مطمئن است که حق با آن است و ۲۵ جون (۵/۴/۹۱) یک هوایپمای دیگر ترکی را مورد هدف قرار داد این هواپیمان نیز مانند هواپیمای اول قصد نقض رژیم هوایی سوریه را داشت. این بار ترکیه ترجیح داد سکوت اختیار کند زیرا درک می کرد که توسط این نوع توطئه های آشکار نه تنها نمی تواند مسأله وارد کردن ارتش به سوریه را حل کند بلکه با هر رخداد جدید دیگر چهره توطئه گر بودن خود را افشا خواهد کرد. می توان نتیجه گیری کرد که ترکیه به خاطر سیاست اردوغان نقش پیشرو بودن خود را از دست داده است.