یادداشت/ بهناز شریفی
مزار شریف؛ روایت سرگذشت دیپلمات ها و خبرنگار ایرانی در ۹۰ دقیقه
روایت رخداد مرداد ۷۷ از زبان تنها بازمانده حادثه شهادت دیپلمات ها و خبرنگار ایرانی به دست طالبان، «مزار شریف» را دیدنی کرده است.
به گزارش خانه خشتی، مزار شریف فیلمی با مضمون سیاسی ست که تماشای آن برای هر ایرانی امری واجب است؛ فیلمی که پرده از پنهان کاری های رهبران طالبان در جنگ با افغانستان بر می دارد و چه هوشمندانه و ظریف اطلاعات می دهد؛ اثری که فارغ از هر گونه ارتباط عاطفی و عاشقانه مرسوم در فیلم های امروز سینما، قصد دارد حقایق را بازگو کند.
بازگشت به گذشته و روایت آنچه رخ داده است از زبان تنها بازمانده حادثه شهادت دیپلمات ها و خبرنگار ایرانی در افغانستان به دست طالبان و رفت و آمد میان زمان حال و گذشته شما را متوجه گذر زمان نمی کند و اگر قرار نباشد تراک دو یا سه را پخش کنید، اصلا متوجه نمی شوید که نزدیک به یک ساعت و نیم از وقت خود را به تماشای فیلمی اختصاص داده اید که بدون خنداندن یا تأثیر سوء بر مخاطب، شما را در جای خود میخکوب کرده است.
سوای از ناجوانمردی هایی که در اثنای فیلم توسط مردمان پاکستان شاهد هستیم، در بخش هایی از فیلم رنج چندین ساله مردمان افغانستان که جنگ های نیابتی در میانشان فزونی یافته است، بر دل خراش می اندازد و کشتار بی رحمانه زنان و مردانی که قصد خروج از کشور غارت شده شان را دارند، رعشه بر تن بیننده می اندازد و برای مخاطب ایرانی که امنیت در مرزهای کشور را پس از هشت سال دفاع مقدس تجربه می کند، مایه غرور است.
مظلومیت زن افغان برای نجات تنها دیپلمات بازمانده و مشکلاتی که در انتقال وی به مرز ایران و افغانستان با آن مواجه می شود، رشادت بانوان غیور از تبار افغان را بازگو می کند.
عکس العمل ها و فداکاری های دیپلمات ها و خبرنگار ایرانی در کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در افغانستان هنگام رویارویی با طالبان قلابی و اشارات به جا و تیزهوشانه آنان از نگاه دقیقشان به مسائل خبر می دهد.
همه آنچه از ابتدا تا انتهای مزار شریف مقابل چشمان مخاطب می گذرد، حاصل تلاش چندین ماهه حسن برزیده نویسنده و کارگردان و همراهان اوست که به درستی حق مطلب را ادا کرده است و باید به او دست مریزاد گفت.
«مزار شریف» داستان کشتار دیپلماتهای ایرانی در کنسولگری ایران در شهر مزار شریف افغانستان است که به دنبال هجوم نیروهای طالبان منجر به شهادت ۱۰ تن از کارکنان کنسولگری ایران شد.
این فیلم در سی و سومین جشنواره فیلم فجر، نامزد بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین فیلمبرداری، بهترین چهره پردازی، بهترین صدابرداری و بهترین صداگذاری شده و برنده سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن شده و دیپلم افتخار بهترین جلوه های بصری را کسب کرده است.
به قلم: بهناز شریفی