بازار داغ سوءاستفاده سیاسی از تریبون‌های متفاوت

تریبونی که ایجاد می‌شود تا مسؤولی برای بیان مشکلات مردم راهکار دهد یا اظهارنظر کند، محلی برای مباحث سیاسی و جهت‌دار کردن بحث اصلی گفت‌وگو ها شده است.

برخی افراد معلوم‌الحال این روزها گویا در پی تحکیم پایه‌های قدرت خود در هر کوی و برزن که برای سخنرانی دعوت می‌شوند و به جای فردی در جلسه‌ای می‌نشینند از تریبونی که موضوع دیگری را باید بررسی کرد، سوءاستفاده سیاسی کرده و دست به تخریب می‌زنند.

سیاست‌های دولت قبل را سبب افزایش قیمت آب، برق، گاز و افت قیمت‌های محصولات صادراتی شده را مثال می‌زنند، عدم انتقال آب را تقصیر آن دولت و رفاه مردم را از افتخارات این دولت می‌دانند، گویا دولت فعلی مدینه فاضله‌ای برای مردم به ارمغان آورده و دیگر مشکلی وجود ندارد.

اگر چه باز هم تمام مشکلات به سمت دولت قبل نشانه می‌رود و از حقوق‌های چند ۱۰ میلیونی گرفته تا … را دولت قبل مقصر است، اما باید گفت، این افراد که خودشان تحمل دیدن یک فرد محتاج را درب ورودی محل کار ندارند و دستور بیرون انداختن وی را با لحنی تند می‌دهند که دل همگان به رنج می‌آورد.

در برخورد با خواهر شهیدی با لفظ گران گویا تمام عامل هستی متعلق به خودش است، صحبت می‌کنند را یادشان باشد و بدانند چشمانی هست که جز خدا آنها را می‌بینند، اما زبان به تخریب نمی‌گشایند و این نمونه‌ای از رفتارهای این افراد بود که مثال زده شد، گویا این رفتارها هم تقصیر دولت قبل است.

سوءاستفاده از هر تریبونی حتی اگر متعلق به خود فرد باشد به‌ نظر نمی‌رسد، کار صحیحی باشد، اگر فرد انتقاد می‌کند، باید خودش را نشان دهد و داشته‌هایش را به رخ بکشد تا انتقادش را بپذیرند.

امروز مشکلات کشورمان انگشت‌شمار نیست که بخواهیم همه آن‌ها را گردن دیگری و دیگری بیاندازیم، بلکه باید راهکارهایی که برای رفع مشکلاتی که اگر هم از قبل ایجاد شده پیدا کنیم و بگوییم این راهکار برای این مشکل است نه اینکه ناتوانی خود در حل مشکلات را گردن دیگران بیندازیم.

در اینجا هدف دفاع از شخص خاص یا دولت قبل و یا تخریب افراد نیست، اما باید گفت مردم ما شکرگزار هستند و توقع زندگی اشرافی ندارد.

اما روزها گذشت و هر روز بدتر از قبل فشار رکود و تورم بر مردم از بازاری گرفته تا مردم عادی سخت می‌گذرد و راهی برای حمایت از مردم نیست و این را آن تریبون دست گرفته با سیاست آبکی که دارد، هرگز نمی‌فهمد، چرا که خود تحت رفاه است و دستور اخراج بینوایی می‌دهد که پایش را در فلان اداره و … گذاشته است.

امیدواریم به جای نشستن و فقط و فقط سیاسی کار کردن و سیاست زده بودن چاره‌ای برای رفع مشکلات اندیشید و این چتر بی‌اعتنایی را از سر برداشت.

یادداشت از: زهرا بمی‌نژاد / منبع: فارس