حجاب، احترام به خود یا دیگران؟

به گزارش خانه خشتی، واژه حجاب که در لغت نامه دهخدا با بازداشتن، روگیری و عفاف برابری می کند و برای ترجمه آن به حیا و شرم کردن نیز اشاره شده است؛ همه روزه و همیشه نقل محافل و مجالس زنانه و مردانه بوده است؛ واژه ای که به اعتقاد برخی در ناخودآگاه ما وجود دارد، از این رو که برای خانه خود حجاب متصور شده ایم، چهارچوب و حصاری می سازیم و پرده ای بر پنجره هایمان می آویزیم تا درونش دیده نشود و اگر کسی بدون اجازه وارد خانه مان شود، از او نزد پلیس آگاهی شکایت می بریم؛ باغچه منزلمان حجاب دارد، برایش دیواره ای تعبیه می کنیم تا از شر رفت و آمد و لگدزدن های بی مورد در امان باشد؛ پوشش تلفن همراه، لپ تاپ و همه وسایل شخصی الکترونیک مان را بلافاصله پس از خرید تأمین می کنیم تا خسارت ناشی از خَش ناگهانی موجب ضرر مالی نشود؛ و مواردی از این قبیل که به طور طبیعی و بدون آنکه کسی به ما آموخته باشد خواستار محافظت و نگهداری دوچندان از آن ها هستیم؛

اما چقدر برای فطرت درونی مان که در بدو تولد پاک آفریده شده است احترام قائلیم؟ فطرتی طاهر که همه ما بلااستثناء در مکالمه های روزمره مان کودکان را موجوداتی پاک و دارای ذات طیب می نامیم، از این روز که هنوز به گناه آلوده نشده اند؛ غیر از این است که در کشوری اسلامی زندگی می کنیم و حفظ حجب و حیا و پاکدامنی از توصیه های اسلام ناب است؟ آیا انصاف است بی حجابی و بدحجابی را با هزاران جرم و جور دیگری چون اختلاس و قتل و غارت برابر بدانیم؟ مگر نه این است که هر چیز را باید در جای خود و بدون قیاس مورد توجه و تذکر قرار داد و برای هر یک تنبیه و مجازات خاص خود را به کار برد؟

چقدر حاضرید در خانه ای بدون در و پیکر زندگی کنید که هر کسی با هر نوع تیپ و شخصیتی در آن عبور و مرور کند؟ به باغچه ای که بدون باغبانی و محافظت می خواهد رشد کند، اندیشیده اید؟ آیا تلفن همراه و وسایل شخصیتان را به راحتی در اختیار غریبه ها قرار می دهید و اجازه می دهید به آن صدمه بزنند؟ علت این همه نگهبانی و توجه به خانه و باغچه و وسایل الکترونیک مان چیست؟ آیا حفظ حریم شخصی به معنی نداشتن آزادی و زندانی کردن خود و خانواده مان است؟

حجاب پوششی محافظت کننده است تا خود را از هر بلا و آسیبی محفوظ نگه داریم و جلوی دست درازی آنان که می خواهند به کلبه آرامش و فطرت پاک درون مان راهی بیابند، بگیریم؛ حجاب سد محکمی ست که از رسوخ پلیدی به وجود افراد مطهر جلوگیری می کند و در نهایت احترام به ارمغان می آورد.

از آن جا که حقوق زن و مرد در اسلام به مساوات رعایت می شود و برای هر کدام ممنوعیت هایی به واسطه آنچه به صلاحشان است، تجویز شده، ضروریست همه مردان و زنان برای حفظ احترام خود و دیگران در گسترش فرهنگ پوشش در کنار آراستگی ظاهری که از توصیه های اکید اسلام نیز هست، کوشش کنیم.

به قلم: بهناز شریفی