مجادله داغ درباره برنده و بازنده اجلاس عدم‌تعهد
کشمکش کارشناسان سیاسی برای تعیین پیروز اجلاس تهران! “خانه خشتی “شانزدهمین اجلاس سران کشورهای غیر‌متعهد در حالی به میزبانی تهران به پایان رسید که پس از آن حواشی و گمانه‌زنی‌ها وتحلیل‌های مختلفی حول این اجلاس، به موضوع داغ بسیاری از رسانه‌ها تبدیل شده است. این موضوع آن چنان در رسانه‌های مختلف جهان مورد توجه قرار […]
کشمکش کارشناسان سیاسی برای تعیین پیروز اجلاس تهران!
“خانه خشتی “شانزدهمین اجلاس سران کشورهای غیر‌متعهد در حالی به میزبانی تهران به پایان رسید که پس از آن حواشی و گمانه‌زنی‌ها وتحلیل‌های مختلفی حول این اجلاس، به موضوع داغ بسیاری از رسانه‌ها تبدیل شده است. این موضوع آن چنان در رسانه‌های مختلف جهان مورد توجه قرار گرفته که هر روز تحلیل‌های تازه‌‌ای درباره آن از سوی کارشناسان بیان می‌شود. از طرف دیگر تحلیل‌گران غربی هم سعی دارند تا ماجرای برگزاری این اجلاس توسط ایران را به سمت مورد علاقه خود سوق دهند و به نوعی بر انزوای ایران در این نشست تاکید می‌کنند.
اما در سوی دیگر ماجرا هم برخی کارشناسان دیگر نظری متفاوت با این دست از صاحب نظران غربی دارند. آن چنان که آنها بر موفقیت چشم‌گیر ایران در برگزاری این نشست تاکید می‌کنند و بر این باورند که صرف برگزاری این نشست توسط ایران با وجود تمام فشارها یک پیروزی بزرگ برای ایران است. همچنین این کارشناسان در کنار بحث برگزاری این اجلاس در تهران از حضور چهره‌هایی مانند محمود عباس و بان کی مون و محمد مرسی را برگ برنده دیگری برای ایران می‌دانند.
اما به هر صورت از پایان این نشست تا به امروز، تحلیل‌های مختلفی از هر دو سوی ماجرا مطرح شده، تحلیل‌هایی که هر کدام به نوعی سعی در ایجاد یک جریان فکری در ذهن مخاطب دارند. برهمین اساس به نظر می‌رسد که این سئوال برای مخاطبان مطرح می‌شود که حقیقت ماجرای برگزاری نشست در تهران و نتایج آن برای ایران و کشورهای مخالف این کشور، در پس تحلیل‌های کدام دسته نهفته است؟
برای قضاوت باید منطقی نگریست نه سیاسی!
پرویز سماوات، استاد دانشگاه و پژوهشگر سیاسی، دراین زمینه می‌گوید: برای پی بردن به واقعیت موضوع، باید توجهی به پایه‌های تحلیل‌هایی داشت که هر دو طرف مطرح می‌کنند. به عنوان مثال دسته اول که عمدتا تحلیل‌گران غربی و یا خارج نشین را شامل می‌شوند بر این باورند که ایران قبل از برگزاری این اجلاس در انزوا به سر می برده است و برگزاری این اجلاس چیزی از انزوای بین المللی ایران کم نکرده وحتی به نوعی برآن خواهد افزود. به نظر می رسد که تحلیل‌های این چنینی برخی کارشناسان غربی برخی حقایق را نادیده می‌گیرد و به نوعی این افراد از عرفهای بین المللی غافل هستند.چرا که حضور ۱۲۰ کشور در پایتخت کشوری همچون ایران که در چندین ماه اخیر تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته است نمی تواند نشانه ای از انزوای این کشور در خود داشته باشد.
همچنین سماوات درباره نوع تحلیل‌های این کارشناسان می‌افزاید: در اکثریت این تحلیل‌ها همراه با تاکید بر انزوای ایران، حضور کشورها هم محکوم می‌شود. همین موضوع کمی ماجرا را عجیب می‌کند. چرا که اگر یک کارشناس معتقد بر بی اثر بودن برگزاری این نشست در تهران است پس دیگر دلیلی برای محکومیت ۱۲۰ کشور برای حضور و حمایت از برنامه هسته‌ای ایران وجود ندارد.
این موضوع در حالی از سوی این کارشناسان سیاسی مطرح می‌شود که بخش دیگری از صاحب نظران ایرانی و خارجی براین مسئله تاکید دارند که ایران برنده این اتفاق سیاسی بوده است. پرویز سماوات درباره ای گروه از کارشناسان به این مسئله اشاره دارد که محورهای تحلیلی این گروه برچند مسئله قرار دارد. ۱-حضور بان کی مون ومحمد مرسی علی رغم فشارها برای ایران یک برگ بنده بزرگ است.۲-صرف حضور این ۱۲۰ کشور به منزله شکستن محاصره‌ای خواهد بود که غرب سعی در ایجاد آن برای ایران داشته و دارد. ۳-رسانه‌های نام آشنا غربی که چند روز قبل از این اجلاس، دائما بر طبل بیهوده بودن آن می‌کوبیدند بلافاصله تغییر نظر داده اند وحتی برخی از آنها در کنار گزارش از چگونگی حضور این کشورها در تهران به آمریکا واسرائیل حمله کرده اند.
همچنین مساوات با اشاره به نگاه واقع بینانه تر دسته دوم می افزاید:اگر همه مواردی که از سوی دودسته بالا مطرح می شود را رد کنیم و حتی فرض را براین مسئله قرار دهیم که دسته اول کارشناسانه صحبت می‌کند نه سیاسی، در مجموع باید این مسئله را پذیرفت که صرف برگزاری این اجلاس توسط ایران، آن هم در شرایطی که تمام سناریوهای ضد ایرانی در دنیای سیاست در حال اجرا است یک پیروزی برای ایران محسوب می‌شود. پیروزی که از دید خود رسانه‌های غربی هم با وجود برخی تحلیل‌های غیرمنطقی آنها پنهان نمانده است.
علی فرازمند
