یادداشت/
مسئله اینترنت رفسنجان
قطعی و کندی سرعت اینترنت رفسنجان مشکلی است که مردم رفسنجان مدت هاست با آن دست و پنجه نرم میکنند.
با شیوع ویروس کرونا و آغاز آموزش های مجازی مدارس و دانشگاه ها مشکل دیرینه مردم این شهر بیش از پیش به چشم آمد.
دانش آموزان و دانشجویانی که قبل از همه گیری ویروس فقط استرس امتحان را داشتند اکنون استرس قطعی و یا کندی به آن افزوده شده است؛ آنها در کلاس های آنلاین به مشکل میخورند و یا در فصول امتحانات نمیتوانند در امتحان شرکت کنند.
گمان میکنم حل این مشکل چنان دشوار است که تاکنون قدمی محکم جهت رفع برداشته نشده است!!!
اواسط آذر ۱۳۹۹ بود که نماینده مردم رفسنجان و انار در محلس شورای اسلامی با اشاره به دیدارش با معاون وزیر ارتباطات در جمع خبرنگاران گفت: خصوصی سازی ضربه بزرگی بر پیکره مخابرات وارد کرده و همچنین در این دیدار مقرر شد فیبر و کابل موردنیاز شهرستان تأمین شود.
پس از گذشت ۸ ماه چقدر از این صحبت عملی شده است؟
البته اقدامات اخیر مخابرات جهت افزایش پورت ADSL و بهینه سازی شبکه دیتا را نباید نادیده گرفت.
اما مشکل اینترنت رفسنجان کلی است؛ هم اینترنت خانگی با مشکل مواجه است و هم اپراتورها.
حتی رئیس مخابرات رفسنجان از کمبود امکانات شهرستان گفته و اینکه بهترین خدمات با حداقل امکانات ارائه می شود.
درحال حاضر در عصر فناوری ارتباطات که همه از این فناوری استفاده میکنند حق مردم رفسنجان کجاست؟
در روزهایی که هموطنان در قرنطینه به سر میبرند و بخش اعظمی از سرگرمی‌شان فضای مجازی است و حتی میشود گفت این روزها اینترنت جز نیازهای اساسی به شمار میرود، شهروندان ما در این زمینه دچار مشکل هستند.
اما چاره کار چیست؟!
باتوجه به شرایط کرونایی کشور که بازگشایی مدارس و دانشگاه ها در هاله ای از ابهام قرار دارد و دانشگاه ها که هنوز به صورت مجازی فعالیت خود را ادامه میدهند؛ آیا نباید به دنبال چاره این کار بود؟
حال که به آغاز سال تحصیلی نزدیک میشویم جای دارد مسئولان کمر همت جهت رفع سریعتر این مشکل ببندند تا دانش آموزان، دانشجویان و خانواده هایشان دغدغه ای در این زمینه نداشته باشند و با آغوشی باز به استقبال شروع سال تحصیلی جدید بروند.
یادداشت از فاطمه محمدی
انتهای پیام/
