من خبرنگارم، پس سیلی می زنم و فحش می دهم

به گزارش خانه خشتی به نقل از ایستار؛ بعد از ظهر امروز یکی از رسانه های رفسنجان در خبری مدعی شد که یکی از خبرنگاران در فرمانداری رفسنجان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. از آنجا که عموما صحت اخبار منتشره از سوی این رسانه با تردید همراه بوده، به بررسی صحت و سقم این ماجرا در گفت و گو با حاضرین و شاهدین این ماجرا پرداختیم تا وضعیت آشکار و دم خروس مردمی بودن آشکار شود.

ماجرا از این قرار است . اهالی روستای مهدی آباد نوق مدت هاست که با مشکل شدید آب شرب دست و پنجه نرم می کنند و اعتراض خود را بارها در مقابل فرمانداری، استانداری و بخشداری به گوش مسئولین رسانده اند. مسئله ای که در روزهای اول فرمانداری علی اکبر پورمحمدی در دستور کار قرار گرفت و عملیات اجرایی رفع این مشکل آغاز شد اما پس از ماجراهای پیش آمده و تغییر غیر مسوولانه فرماندار ، بر این مسئله سرپوش گذاشته شد. امروز اهالی این روستا در اعتراض به همین مسئله دامنه دار در فرمانداری رفسنجان جمع شدند تا فریاد مطالبه گری خود را سر داده تا شاید مرهمی بر لب های تشنشان بیابند. اهالی بی پناه مهدی آباد با حضور در سالن اجتماعات فرمانداری در مقابل رضا مشکی فرماندار و حسین جلالی نماینده مجلس، گلایه ها و مطالبات خود را اظهار کردند. در این حین جمعی از اهالی مهدی آباد به دو خبرنگار که در انتهای سالن معروف فرمانداری نشسته بودند لب به گلایه می گشایند: «که اگر شما مسائل مرتبط با فرمانداری را پیش نمی آوردید و علی اکبر پورمحمدی همچنان در مقام فرمانداری رفسنجان بود، ما اکنون تشنه نبودیم» خطابه این اهالی آن بود که بی اخلاقی و بازی سازی برخی خبرنگاران، قصه مهدی آباد را ناآباد نوشت تا رویشان به جمال آب روشن نشود اما ناگهان جمالشان به سیلی و فحاشی روشن شد و همان خبرنگاری که از سخن فرماندار وقت رفسنجان که گفته بود: «یک بار دیگر تکرار بکنی بر دهانت می زنم» فریاد بی احترامی به خبرنگار را سر می داد، در همان سالن و در واکنش به اظهار گلایه مردمی رنج دیده، مشتی را حواله گردن آن روستایی بی پناه می کند. در این حین به دستور فرماندار و برای جلوگیری از تنش بیشتر آن دو خبرنگار به بیرون سالن هدایت می شوند. علاوه بر این که دوربین های مدار بسته فرمانداری، و شهادت حاضران در جلسه، ضرب و شتم شهروند مهدی آبادی از سوی خبرنگار که ناراستی را پیشه کرده است را ثبت و ضبط کرده اند، ایستار نیز توانست با پیگیری ها، با آن شهروند زخم خورده ارتباط برقرار کند و صحت این اتفاق را عیارسنجی کند که وی بیان داشت آن خبرنگار مشتی را به گردن بنده زده است.

اما پس از آنکه آن دو خبرنگار هتاک، به بیرون از جلسه هدایت می شوند ماجرا وارد فاز تازه ای می شود. آنها در برابر تقاضا ها برای خروج از فرمانداری استنکاف می کنند و با بیان این که وظیفه خبرنگار تهیه گزارش و خبر است بر ماندن و رفتارهای پرخاش جویانه خود اصرار می ورزند. کارشناسان سیاسی امنیتی فرمانداری رفسنجان با علم به این که این دو فرد همواره گزارش ها و اخباری خلاف واقع منعکس میکنند و ادامه تنش آفرینی آنها در فرمانداری و در جمع مردم معترض منجر به اتفاقات ناگوار احتمالی خواهد شد ، بر خروج آنان اصرار می کنند که ناگهان با فحاشی و اهانت شدید و حمله به قصد ضربه از سوی خبرنگار یکی از رسانه هایی که با آرامش و توسعه شهر سر سازش ندارد روبرو می شود. به گواه ارباب رجوع های حاضر در فرمانداری و فیلم های ضبط شده، سعه صدر کارمندان فرمانداری باعث شد تا درگیری فیزیکی رخ ندهد اما خبرنگار مذکور ضمن امتناع از خروج در راهرو فرمانداری و محوطه فرمانداری مجدد شروع به فحاشی و درگیری با کارمندان می کند ، حتی در این حین خبرنگار مذکور به کسی که مشغول فیلم برداری از این فحاشی و هتاکی بوده، معترض و درگیر می شود که قصد گرفتن گوشی وی را داشت که موفق نمی شود. در نهایت با تداوم این ناآرامی و ناامنی در نهادی که متولی امنیت و آرامش یک شهر است، نیروی انتظامی وارد شده و آن دو خبرنگار در حالی که فریاد می زدند شما حق بیرون کردن ما را ندارید، ما کسی بودیم که فرماندار را به زیر کشیدیم و شما چگونه می توانید جرئت به خود بدهید تا ما را بیرون کنید» به خارج از فرمانداری هدایت می شوند.

در پایان باید این مسئله را مورد توجه قرار داد که وظیفه خبرنگار و رسالت خطیر خبرنگاران و اهالی رسانه، مطالبه گری و حمایت از مردم در جهت کاهش آلام آنهاست که خوشبختانه اکثر قریب به اتفاق خبرنگاران شریف رفسنجان به این مسئله واقف بوده و هواره بر این سبیل قدم گذاشته و گوش و زبان مردم بوده اند. اما در این میان متاسفانه افرادی در پوشش خبرنگار و به اسم مردم و مطالبه گری نه تنها سیلی بر گوش مردم می زنند و هتاکی و فحاشی را پیشه می گیرند و مطالبات مردم را وارونه جلوه می دهند، بلکه نفوذیان فرقه هایی هستند که هدفی جز گسترش ناامنی و افزایش فشار روانی ندارند.

النهایه صحبت ما با مسوولین امنیتی و قضایی و انتظامی این است که این تنش آفرینی ها تا کی و تا کجا باید ادامه پیدا کند. تنش آفرینی در فرمانداری و درگیری و فحاشی با کارمندان مسوول امنیت فرمانداری و در حضور مردم معترض و هیجان زده از مشکلات بس نیست؟!!! آیا احتمال نمیرفت که این درگیری و تنش آفرینی منجر به اتفاقات بسیار ناگوار و یک بحران امنیتی شود؟ دیگر باید چه اتفاقاتی رخ دهد تا برادران مسوول به خود آیند و اقدامی کنند؟ اگر سعه صدر پرسنل فرمانداری و همکاری و نجابت مردم شریف مهدی آباد نبود معلوم نبود که شرح ماجرا را چگونه باید مینوشت! جا دارد تا مسئولین امنیتی و قضایی برای این مسئله و به نفع مردم و برای این فضای مسموم ایجاد شده از سوی این جریان اندیشه ای کنند که امنیت و ارامش مردم از هر چیزی ارحج است.

انتهای پیام/