دیدار گروه خادمین شهدای رفسنجان با خانواده شهید دفاع مقدس علی قاسمی

به گزارش خانه خشتی؛شهید علی قاسمی پنجم فروردین ۱۳۴۵در روستای رضا آباد از توابع شهرستان رفسنجان به دنیا آمد پدرش حسین کشاورز بود ومادرش فاطمه نام داشت تا سوم متوسطه درس خواند به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. علی هشتم مرداد ۱۳۶۲در مهران به شهادت رسید. پیکر وی پس از تفحص سال ۱۳۷۴در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

در ادامه وصیتنامه شهید را می‌خوانید:

وصیت نامه
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمْ

به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ

مپندارید آنانکه در راه خدا کشته شده اند مرده اند، بلکه آنان زنده اند و در نزد خدا روزی می خورند.

سُبْحانَ الَّذِی بِیَدهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

پس پاک و منزه است خدائیکه ملک و ملکوت هر موجود به دست قدرت اوست و بازگشت همه خلایق به سوی اوست. (یس – آیه ۸۳)

با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، نجات دهنده و یاری بخش مستضعفین و با سلام و درود به پیکران غرق به خون شهیدان اسلام و شهیدان ایران و سالارشان حسین بن علی(ع).

اما سخن کوتاهی دارم که لازم می دانم به خانواده ام و همه دوستان و آشنایان و آنان که ممکن است به نحوی این نوشته به دستشان برسد تذکر بدهم و آن این که همیشه سعی بر حاضر و ناظر داشتن خداوند در اعمال و رفتار خویش داشته باشند و بدانید که رمز فلاح و رستگاری در اظهار عبودیت به پیشگاه الله می باشد زیرا پیامبر گرامی اسلام(ص) رسالت عظیم خود را در این جمله کوتاه الهی خلاصه فرمود که: «قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا» آری بگوئید نیست الهی مگر خدا تا رستگار شوید. با گفتار و نوشتار، با گوشت و پوست و خونتان و با تمامی وجود این معنی را به اثبات رسانید و آگاه باشید که سیم ارتباطی انسان با خدا خیلی ظریف و حساس است حتی اشاره ای از جانب غیر کافی است تا این ارتباط را قطع نماید و شخصی را که ظاهراً یک عمر در سبیل الله گام برمی داشته به اعماق ظلمت و سیاهی پرتاب نماید. بنابراین باید از این رابطه عمیقاً و دقیقاً محافظت به عمل آورد و جز این نیست که حافظ کانال ارتباطی انسان با خدا تنها تقوا می باشد و بس.

هر کس که نیازش قرب به الله گشت جهت الهی پیش می گیرد و به راهی قدم می گذارد که بیگانه را در آن راهی نیست تا چه رسد که به رابطه انسان با خدا لطمه ای وارد آورد.

پیوسته دلم دم از رضای تو زند
جان در تن من نفس برای تو زند

گر بر سر خاک من گیاهی روید
از هر ورقش بوی وفای تو زند

ای همه آنان که در قید حیات می باشید، آگاه باشید که مسئولیتی بس عظیم بر دوش شما نهفته می باشد آگاه باشید و آن حراست و پاسداری ازحرمت خون دهها هزار شهیدی است که با نوای الله اکبر به خاک در غلتیده اند. اگر بر اثر سستی و غفلت کوچکترین انحرافی در این انقلاب رخ دهد و این نهضت لطمه ای بخورد و خدای ناکرده از خط اصیل اسلام خارج گردد، در روز محشر قطره قطره خون شهدا از شما بازخواست خواهد نمود. به عنوان کوچکترین و حقیرترین فرزند شما درخواست می کنم که با تمسک به حبل الله و آشنایی عمیق با اسلام و قرآن وحدت و یکپارچگی مهر و محبت را در میان خویش برقرار نمایید و در پی این باشید که قدر زیستن در پرتو جمهوری اسلامی و ارزش این نعمت را دریابید. دنباله رو و مطیع رهبر گرانقدر حضرت آیت الله العظمی امام خمینی باشید در هیچ زمانی این هدیه الهی را تنها مگذارید که این اوج عظمت این انقلای اسلامی تنها ثمره خداپرستی است.

پدر جان از اینکه بی خبر و بی اجازه آمدم مرا ببخش. پدر جان من نمی توانم دین شما را ادا کنم ولی شما می توانی مرا ببخشی. پدر جان هر کس که از من طلبکار بود، قرض من را ادا کنید. پدر جان هیچ وقت خود را نبازید و خود را محکم و استوار بگیرید.

مادر جان تو نیز مرا ببخش. مادر جان اصلاً گریه و زاری نکن که اجر شهید را کم می کند و خود را استوار بگیرید و فقط شما دعا به جان امام کنید که از همه چیز واجب تر است. مادر جان فقط در نماز جماعت ها و نماز جمعه ها بیشتر شرکت کنید.

محمد جان پیرو راه امام باش. برادر کوچک حسن را خوب تربیت کنید و دوست دارم که در دامادیت شرکت داشته باشم.

حسن جان دوست دارم وقتی که بزرگ شدی یک پاسدار بشوی و نامت در دفتر امام زمان(عج) نوشته شود.

خواهرانم اصلاً ناراحت مباشید و همچون زینب پیام خون شهیدان را به ملت برسانید.

در مورد دارایی و اموال هیچ ندارم تا توصیه بنمایم که در اختیار کی قرار گیرد.

پدر جان و مادر جان من را در زادگاهم دفن کنید و اصلاً برای من گریه نکنید و افتخار کنید که شهید داده اید.

وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ

عکس : سجاد مهدی زاده

انتهای پیام/